REVIEW PAPER
Poisonous and venomous animals. Selected examples of invertebrales
More details
Hide details
1
Katedra i Zakład Biologii i Parazytologii Uniwersytet Medyczny w Lublinie
2
Samodzielna Pracownia Parazytologii i Bakteriologii Środowiska, IMW Lublin
Med Og Nauk Zdr. 2014;20(1):102-106
KEYWORDS
ABSTRACT
Introduction and purpose:
Venoms and poisons are chemical weapons in the animal world. Venomous and poisonous
invertebrates produce poisons for defensive purposes or in order to obtain food. These animals have developed morphological and physiological adaptations (venom organs and glands), which enable the penetration of venom or poison into or onto
the body of other animals or humans. In humans, these substances cause organ disorders, allergic and toxic reactions,
sometimes even leading to death. Knowledge of the places of habitation and ways of behaviour of these animals may
protect an individual against the loss of health or even life. The objective of the study is the presentation of selected species
of poisonous and venomous animals belonging to invertebrates, which are dangerous for human health and life.
Description of the state of knowledge.:
The article presents the species most dangerous for humans, the venom of which
is lethal. Venomous invertebrates include: Cnidaria, scorpions, spiders, shellfish (snails, cephalopods), e.g. scyphozoans of the
Chironex species, caracurt (Latrodectus mactans tredecimguttatus). The poisonous invertebrates include some butterflies
(monarch butterfly – Danaus plexippus) and beetles (Spanish fly – Lytta vesicatoria).
Summary:
Knowledge concerning venomous and poisonous animals is very useful for people who travel to tropical countries.
Unfortunately, this knowledge is still insufficient, both among tourists and employees of travel agencies.
REFERENCES (18)
1.
Piotrowski F. Stawonogi. Sprzymierzeńcy i wrogowie człowieka i zwierząt. PWN Warszawa 1999, ss. 122.
2.
Żółtowski Z. Arachnoentomologia lekarska. PZWL Warszawa 1976.
3.
Boczek J. Człowiek i owady (monografia). Wydawnictwo Fundacja Rozwój SGGW Warszawa 2001; 130–161.
4.
Altmann H. Atlas trujących roślin i jadowitych zwierząt. Świat Książki Warszawa 2004, ss. 160.
5.
Ludwig M, Gebhardt H. 55 najniebezpieczniejszych zwierząt świata. KDC Warszawa 2007, ss. 128.
6.
Ducombs G, Larny M, Michel M, Pradinaud R, Jamet P, Vincendean Ph et al. La papillonite de Guyane Francaise: etude clinique et epidemiologique. Ann. Dermatol. Venerol. 1983; 110: 809–816.
7.
Rosin R.D. Cantarides intoxication. Brit. Med. J. 1967; 4: 33.
8.
Tenschert W, Behrenbeck Th, Rolf N, Ahlmenn J, Winterberg B, Heepe J et al. Kantharidin – Intoxikation. Passagere Einschrankung der- Nierenfunktion und hamorrhagische Zystitis.Fortscht. Med. 1987;105 (35): 686–688.
9.
Drőscher V. B. Świat, w którym żyją zwierzęta. PIW Warszawa 2000.
11.
Piel J, Butzke D, Fusetani N, Hui D, Platzer M, Wen G, Matsunaga S. Exploring the chemistry of uncultivated bacterial symbionts: antitumor polyketides of the pederin family. J. Nat. Prod. 2005; 68(3): 472–479.
12.
Rauh R, Kahl S, Boechzelt H, Bauer R, Kaina B, Efferth T. Molecular biology of cantharidin in cancer cells. Chinese Medicine 2007; 2:8 doi:10.1186/1749-8546-2-8.
13.
Żabka M. Skorpiony. W: Błaszak Cz. Zoologia. T. 2, Cz. 1 Stawonogi: szczękoczułkopodobne i skorupiaki. Wydawnictwo Naukowe PWN 2011. XII+408.
14.
Ciszewski K. Ukąszenia przez skorpiony. W: Pach J (red.). Zarys toksykologii klinicznej. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego Wyd. I Kraków 2009, 639–649.
15.
Ciszewski K. Ukąszenia przez pająki W: Pach J (red.). Zarys toksykologii klinicznej. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego Wyd. I Kraków 2009, 625–638.
16.
Terlau H, Olivera B M. ConusVenoms: A Rich Source of Novel Ion Channel-Targeted Peptides Physiol Rev. 2004; 84: 41– 68, 10.1152/ physrev.00020.2003.
17.
Levis R J, Dutertre S, Vetter I, MacDonald J Ch. Conus venemon peptide pharmacology. Pharmacol. Rev.2012; 64: 259–298.
18.
Deryło A. Parazytologia i akaroentomologia medyczna. Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2002.