PRACA PRZEGLĄDOWA
Zmniejszenie natężenia bólu i odczynów spowodowanych szczepieniem ochronnym u małych dzieci
Więcej
Ukryj
1
Państwowa Szkoła Wyższa im. Papieża Jana Pawła II w Białej Podlaskiej
2
Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej „Vena”, Biała Podlaska
Med Og Nauk Zdr. 2013;19(2):158-161
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Wstęp:
Szczepienia ochronne są planowym działaniem zabezpieczającym dzieci przed ciężkimi chorobami, niestety pomimo tego, że są ogromnym dobrodziejstwem, dostarczają im również doznań bólowych. Z tego względu celem pracy jest przedstawienie dostępnych metod łagodzenia bólu powodowanego szczepieniem ochronnym, a także zmniejszanie częstości występowania niepożądanych odczynów poszczepiennych. W pierwszych dwóch latach życia dziecko otrzymuje ponad dziesięć iniekcji związanych ze szczepieniami ochronnymi. W pierwszym półroczu życia dziecka szczepienia wykonywane są cyklicznie w odstępach czterech, sześciu tygodni. Dolegliwości bólowe związane z zabiegiem szczepienia można zmniejszyć poprzez dostarczenie w trakcie zabiegu bodźców sprawiających dziecku przyjemność np. głaskanie. Stwierdzono również, iż podanie małemu dziecku niewielkiej ilości stężonej glukozy ma działanie przeciwbólowe, można także, po zasięgnięciu konsultacji pielęgniarki lub lekarza, skorzystać z bezpiecznych środków przeciwbólowych. Rodzice muszą pamiętać, że dzieci są bardzo czułe na reakcje emocjonalne rodziców i ich niepokój może nasilić nieprzyjemne doznania dziecka. Dlatego bardzo ważne jest opanowanie i spokój rodziców, który zależy w dużej mierze od świadomości i wiedzy jak można dziecku pomóc. Reakcje poszczepienne mogą być miejscowe i ogólne. W miejscu wkłucia jako reakcja na wprowadzony antygen, może pojawić się obrzęk i zaczerwienienie oraz nadmierne ocieplenie tej okolicy jako odczyn zapalny nie infekcyjny, który dostarcza dziecku bólu miejscowego. Zaleca się wówczas zastosowanie okładów na zmienione miejsce.
Introduction:
Vaccination is a planned action which safeguards children against serious diseases; unfortunately, despite the fact that they are an enormous boon, alas they are painful. Therefore, the aim of this study is to provide methods available for mitigating the pain caused by the protective vaccination, as well as reducing the prevalence of undesirable complications of vaccination. In the first two years of life, a child receives more than ten injections connected with vaccination. During the first six months of life, vaccinations are made every four or six weeks. Pain ailments connected with injections can be lessened by providing a child with stimuli causing pleasure, e.g. stroking. It is also claimed that the application of a small amount of concentrated glucose lessens the pain. Also, after consulting a nurse or doctor, safe painkillers may be applied. Parents must remember that children are really sensitive to the emotional reactions of their parents, whose anxiety may intensify the unpleasant experiences of children. It is therefore very important to manage and calm parents, which largely depends on awareness and knowledge of how you can help the child. Post-vaccination reactions may be localized or general. As the reaction to an injected antigen, a bruise, redness or inflammation occurs, which may cause pain. However, it is not infectious and application of a compress is recommended.
Key words: vaccination, pain, undesirable post-vaccination reaction, child
REFERENCJE (24)
1.
Magdzik W, Naruszewicz- Lesiuk D, Zieliński A. Wakcynologia. Bielsko- Biała: α-medica press; 2005.
2.
Gerber J. Szczepienia a autyzm – historia zmieniających się hipotez. Med Prakt Pediatria. 2010; 2: 49–59.
3.
Kubicka K, Kawalec W. Pediatria. Warszawa: PZWL; 2008.
4.
Sikorska B. O wartości i potrzebie szczepień. Mag Piel Poloz. Warszawa: PZWL; 1998; 9/10.
5.
Muskari M. Pediatria, pielęgniarstwo pediatryczne. Bernat K, (red pol.). Lublin: Czelej; 2010.
6.
Gryczuk E, Radzkowska A. Szczepionki skojarzone – lepsza kontrola zakażeń. Essentia medica. Szkoła wakcynologii. 2006; 12: 12.
7.
Magdzik W, Naruszewicz- Lesiuk D, Zieliński A. Choroby zakaźne i pasożytnicze- epidemiologia i profilaktyka. Bielsko- Biała: α-medica press; 2007.
8.
Mamoń A. Szczepienia ochronne dzieci i dorosłych. Kraków: Ad Vocem; 2010.
9.
Duszczyk E. Szczepienia w profilaktyce odry, różyczki i świnki. Essentia medica. Szkoła wakcynologii. 2006; 12: 12 – 15.
10.
Mrożek – Budzyn D. Wakcynologia praktyczna. Bielsko Biała: α-medica press; 2009; 2.
11.
Pietrzyk J. Wybrane zagadnienia z pediatrii. Krakow: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagielońskiego; 2004.
12.
Szenborn L. Postępy w chorobach zakaźnych dzieci 2008/2009 Med. Prakt Pediatria 2009; 2(62): 13.
13.
Pawlaczyk B. Zarys pediatrii. Warszawa: PZWL; 2005.
14.
Woynarowska B, Szajne- Milart I. Uodpornienia sztuczne przeciw chorobom zakaźnym u dzieci i młodzieży. Lublin: Czelej; 1997.
15.
Ogolne wytyczne dotyczące szczepień ochronnych. Zalecenia Amerykańskiego Komitetu Doradczego ds. Szczepień Ochronnych. Medycyna Praktyczna- Pediatria, wydanie specjalne. Krakow: 2009; 1: 2–17.
16.
Chybicka A, Dobrzańska A, Szczapy J, Wysocki J. Pierwsze 2 lata życia dziecka – przewodnik dla rodzicow. Medycyna Rodzinna i firma GSK. Kraków. 2010.
17.
Woynarowska B. Edukacja zdrowotna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN; 2010.
18.
Wysocki J. Postępy w dziedzinie szczepień ochronnych w 2011 roku. Med Prakt Pediatria 2012; 2: 43–45.
19.
Wysocki J. Ogólne zasady wykonywania szczepień ochronnych. Standardy Med. 2008; 5(3): 242–248.
20.
Ustawa z dnia 27 sierpnia 2004 roku o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135).
21.
Ustawa z dnia 5 grudnia 2008 roku o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorob zakaźnych ludzi (Dz. U. Nr 234, poz. 1570).
22.
Wysocki J, Czajka H. Szczepienia w pytaniach i odpowiedziach. Wyd II, Kraków: Help- Med; 2008.
23.
Woynarowska B. Profilaktyka pediatrii. Warszawa: PZWL; 1998.
24.
Zahradniczek K. Pielęgniarstwo. Warszawa: PZWL; 2006.