Zmiany fizjologiczne i patologiczne  na języku – rola czynników  endo- i egzogennych

Wprowadzenie i cel:
Język stanowi cenne źródło informacji na temat zdrowia ogólnego pacjenta i może być indykatorem obecności lub rozwoju zaburzeń miejscowych i ogólnych. Duża częstotliwość występowania oraz duża różnorodność obrazów klinicznych stanów patologicznych języka wynikają z jego specyficznej budowy anatomicznej i histologicznej. Różnorodność możliwych czynników etiologicznych zmian na języku oraz niespecyficzność objawów zgłaszanych przez pacjenta mogą sprawiać trudności z postawieniem prawidłowego rozpoznania. Celem pracy jest przedstawienie zmian występujących na języku oraz pogłębienie wiedzy lekarzy różnych specjalności na temat specyficznych i niespecyficznych stanów języka, które mogą się rozwinąć pod wpływem czynników miejscowych lub ogólnych.

Opis stanu wiedzy:
Wśród wszystkich zmian występujących na języku największą grupę stanowią zaburzenia atroficzne języka, najczęściej wynikające z obecności problemu ogólnoustrojowego. Kolejną grupę stanowią zmiany i stany języka opisane jako konkretne jednostki, które mogą być zaburzeniami wrodzonymi lub rozwojowymi, mogą mieć pochodzenie infekcyjne lub nowotworowe, jak i nie mieć jednoznacznie określonej etiologii.

Podsumowanie:
Umiejętność rozpoznawania stanów łagodnych oraz zmian patologicznych zlokalizowanych na języku pozwoli na postawienie prawidłowego rozpoznania, zastosowanie korzystnego leczenia – bez elementów jatrogenii – i wpłynie korzystnie na poprawę jakości życia pacjentów.

Introduction and objective:
The tongue is considered to be a valuable source of information about patient’s general health, and it can also be an indicator of the presence or development of both local and general diseases. High frequency of occurrence and wide variety of the clinical presentations of the pathological tongue conditions result from its specific anatomical and histological structure. Multifactorial etiology of the tongue lesions and non-specificity of symptoms reported by the patients make it difficult to establish a correct medical diagnosis. The aim of the study is to present the most common tongue lesions, and to broaden knowledge of all medical specialists concerning the specific and non-specific tongue changes that can occur under the influence of local or general factors.

Brief description of the state of knowledge:
Among all tongue lesions, the most common are lingual atrophic conditions that often result from underlying systemic pathology. The subsequent group includes tongue disorders that are described as specific lesions of different etiology: congenital or developmental, infectious or neoplastic, or have no clearly defined etiology.

Summary:
The ability to identify benign tongue conditions and pathological tongue lesions is the key in making the correct diagnosis and initiating the effective treatment without iatrogenic damage. Proper diagnosis and management of tongue conditions can reduce patient anxiety associated with the presence of tongue lesions, and significantly improve patient’s quality of life.

Zalewska P, Radwan-Oczko M. Zmiany fizjologiczne i patologiczne na języku – rola czynników endo- i egzogennych. Med Og Nauk Zdr. 2021; 27(4): 407–413. doi: 10.26444/monz/142466

REFERENCJE (32)

Haller JS. The foul tongue: a 19th century index of disease. West J Med.1982; 137: 258–64.

eISSN:	2084-4905
ISSN:	2083-4543