Wprowadzenie i cel:
Wdrożenie idei evidence-based nursing practice (RBNP) w praktykę zawodową pielęgniarek odpowiada najnowszym światowym standardom, zwiększa bezpieczeństwo sprawowanej opieki oraz minimalizuje jej koszty, a poznanie barier dla jej wykorzystania umożliwia właściwe precyzowanie rekomendacji dla praktyki pielęgniarskiej, wspierającej stosowanie tej strategii. Celem niniejszego badania była identyfikacja potencjalnych barier dla zastosowania EBNP wśród czynnych zawodowo pielęgniarek.

Materiał i metody:
Badanie przeprowadzono wśród 106 osób wykonujących zawód pielęgniarki, będących pracownikami Szpitala Specjalistycznego im. J. Śniadeckiego w Nowym Sączu oraz czynnych zawodowo studentów kierunku pielęgniarstwo Akademii Nauk Stosowanych w Nowym Sączu. W badaniu użyto metody sondażu diagnostycznego, którego narzędziem była polska wersja kwestionariusza Evidence-Based Practice (EBP2) Profile Questionnaire oraz metryka. W analizie danych wykorzystano test Manna-Whitneya oraz Kruskala-Wallisa.

Wyniki:
82,1% badanych wskazało ograniczenie stosowanych wymogów EBNP we własnej praktyce zawodowej; ok. 1/3 badanych systematycznie (codziennie/ raz w tygodniu) wykorzystywała jego elementy we własnej pracy. Jako jedną z najważniejszych barier dla wykorzystania EBNP wskazywano brak czasu (71,7% ankietowanych) oraz obciążenie pracą (68,9% badanych).

Wnioski:
Niższy wiek pielęgniarek (20–40 lat), wyższy poziom wykształcenia oraz krótszy staż pracy (do 10 lat) są istotnie związane z uzyskiwaniem wyższych wyników we wszystkich zastosowanych podskalach kwestionariusza, co jest tożsame z postrzeganiem EBNP w kategoriach wiedzy, umiejętności i postaw jako wyższy poziom gotowości dla jego wdrożenia. Problem dotyczący wdrożenia EBNP wynikał również z ograniczeń organizacyjnych w miejscu pracy, braku czasu oraz obciążenia pracą.