Wstęp:
Od drugiej połowy lat 80, wraz z pojawieniem się komputerów klasy PC (ang. Personal Computer) można zaobserwować trend komputeryzowania przeróżnych dziedzin codziennego życia. Rozwój mikroelektroniki sprawił, że coraz częściej układy elektroniczne, o mniej lub bardziej złożonej budowie, stanowią integralną część nie tylko wyspecjalizowanych urządzeń, ale i również przedmiotów codziennego użytku. Współczesne komputery osobiste, wyposażone w „przyjazne” systemy operacyjne i programy użytkowe, mogą być narzędziem pracy lekarzy, w szczególności w warunkach podstawowej opiece zdrowotnej (POZ). W niniejszej pracy Autorzy przedstawiają wybrane aspekty zastosowania technologii teleinformatycznych w podstawowej opiece zdrowotnej opierając je o kilka przykładów dotyczących wykorzystania komputerów w POZ w Pol- sce i na świecie. Za obszary wykorzystania komputerów w POZ uznają: 1) elektroniczną historię choroby w (ang. Electronic Health Record, EHR), generowanie elektronicznych recept (e-recepta) oraz elektroniczne rozliczania się z płatnikiem (NFZ); 2) tele-medycyne obejmująca między innymi zdalne konsultacje i interpretacje wyników badań aparaturowych; 3) e-learning czyli kształcenie na odległość z wykorzystaniem Internetu oraz dostęp do specjalistycznych (medycznych) źródeł wiedzy i baz danych; 4) zwykłe zadania biurowe i administracyjne. Szczególne miejsce w przedstawionych rozważaniach zajmuje kwestia mobilności sprzętu teleinformatycznego w kontekście jego zastosowań medycznych. Analiza raportów wykorzy- stania komputerów w podstawowej opiece zdrowotnej w kraju i za granicą pozwoliła autorom sformułować listę wniosków i postulatów. Postulatem szczególnie ważkim w warunkach polskich jest systematyczne rozwijanie i umacnianie już istnie- jących się rozwiązań techniczno-organizacyjnych, a nie ciągłe rozpoczynanie nowych, „rewolucyjnych” projektów.