Wprowadzenie i cel pracy:
Melatonina jest najistotniejszym związkiem produkowanym przez szyszynkę. Jej dobowy cykl wydzielania odpowiada za prawidłowy rytm snu i czuwania. Celem pracy była analiza zastosowania klinicznego melatoniny oraz agonistów receptorów melatoninowych MT1 i MT2 w terapii zaburzeń snu oraz depresji.

Metody przeglądu:
Przeglądu piśmiennictwa dokonano przez przeszukanie elektronicznych baz danych, takich jak PubMed, Scopus, Google Scholar, Web of Science, wpisując w języku polskim oraz angielskim słowa kluczowe: „melatonina”, „ramelteon”, „tasimelteon”, „agomelatyna”, „zaburzenia snu”.

Opis stanu wiedzy:
Działanie melatoniny uwarunkowane jest agonistycznym wpływem na receptory melatoninowe MT1 i MT2. Czynnikiem pobudzającym syntezę tego hormonu jest ciemność, a za regulację wydzielania melatoniny odpowiadają jądra nadskrzyżowaniowe podwzgórza (SCN). Pojawienie się zaburzeń produkcji melatoniny jest zjawiskiem obserwowanym najczęściej u osób starszych, niewidomych, podejmujących pracę zmianową lub podróżujących międzykontynentalnie. W leczeniu zaburzeń snu oprócz melatoniny wykorzystuje się również inne leki będące agonistami receptorów MT1 i MT2, takie jak ramelteon, tasimelteon czy agomelatyna. Ostatni z wymienionych środków stosowany jest jednak przede wszystkim jako lek przeciwdepresyjny, ze względu na wykazywanie dodatkowego wpływu antagonistycznego w stosunku do receptorów serotoninowych 5-HT2C.

Podsumowanie:
Nieprawidłowości wydzielania melatoniny mogą prowadzić do zaburzeń snu, jak również innych schorzeń dotyczących całego organizmu. Agoniści receptorów melatoninowych są uznawani za stosunkowo dobrze tolerowane, bezpieczne leki, dzięki czemu można rozważać ich zastosowanie u szerokiego grona pacjentów.