Wprowadzenie i cel:
Otyłość jest chorobą, która rozwija się wskutek występowania lub współwystępowania różnych czynników. Do tej pory nie udało się powiązać wybranego typu osobowości z otyłością, ale wiele cech obserwowanych u osób otyłych znajduje odzwierciedlenie w osobowości typu D. Znając typ osobowości pacjenta bądź wybrane cechy tej osobowości, można poprawić jego funkcjonowanie psychologiczne w chorobie, co ma szczególne znaczenie w przypadku chorób przewlekłych, do których należy otyłość. Głównym celem pracy było określenie częstości występowania osobowości typu D wśród pacjentów z otyłością. Podjęto również próbę oceny zależności między postrzeganiem ciała a występowaniem osobowości stresowej wśród osób otyłych.

Materiał i metody:
Grupę badaną stanowiło 443 pacjentów z BMI ≥ 30, hospitalizowanych w wybranych placówkach szpitalnych na terenie województwa śląskiego. Badanie polegało na wypełnieniu: autorskiej ankiety, Skali do Pomiaru Osobowości Typu D (DS14) oraz Kwestionariusza Wizerunku Ciała (KWCO-40).

Wyniki:
Odsetek osób z osobowością typu D wśród badanych pacjentów otyłych wyniósł prawie 40%. Rzeczywista częstość występowania osobowości typu D wśród otyłych mieściła się w przedziale 95% PU: (33,6–42,6%), osobowość typu innego niż D w granicach 95% PU: (28,3–37,1%), a osobowości pośredniej w przedziale 95% PU: (24,8–33,3%). Częstość występowania poszczególnych typów osobowości u kobiet i mężczyzn nie różniła się istotnie (p = 0,9). Największe niezadowolenie z wizerunku ciała stwierdzono wśród badanych o osobowości typu D, kobiet oraz osób z III klasą otyłości.

Wnioski:
Zrozumienie i zidentyfikowanie czynników wpływających na rosnący problem otyłości nie jest łatwe, jednak na podstawie niniejszych badań przypuszcza się, że pewną rolę w rozwoju tego zaburzenia może odgrywać typ osobowości.