Online first
Bieżący numer
Archiwum
O czasopiśmie
Polityka etyki publikacyjnej
System antyplagiatowy
Instrukcje dla Autorów
Instrukcje dla Recenzentów
Zespół Redakcyjny
Komitet Redakcyjny
Recenzenci
Wszyscy recenzenci
2023
2022
2021
2020
2019
2018
2017
2016
Kontakt
Bazy indeksacyjne
Klauzula przetwarzania danych osobowych (RODO)
PRACA ORYGINALNA
Trudności w realizacji opieki nad dziećmi z mózgowym porażeniem dziecięcym
1
Katedra i Zakład Pielęgniarstwa Pediatrycznego, Wydział Pielęgniarstwa i Nauk o Zdrowiu, Uniwersytet Medyczny w Lublinie
Med Og Nauk Zdr. 2012;18(4):354-360
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Wstęp:
Mózgowe porażenie dziecięce może stanowić poważne zagrożenie dla prawidłowego rozwoju i kształtowania się osobowości dziecka oraz być źródłem wielu trudności i problemów opiekuńczych dla rodziny.
Cel pracy:
Poznanie trudności w realizacji opieki nad dziećmi z mózgowym porażeniem dziecięcym.
Materiał i metody:
Badania zostały przeprowadzone w 2010 roku, wśród 30 rodziców Dziecięcego Szpitala Klinicznego w Lublinie, w Klinice Neurologii Dziecięcej, Klinice Ortopedii i Rehabilitacji Dziecięcej oraz Oddziale Rehabilitacji Dziecięcej. Równocześnie kwestionariusz ankiety umieszczony został na stronie internetowej. Z tego źródła do opracowania statystycznego wykorzystano 20 kwestionariuszy. Narzędziem badawczym wykorzystanym w niniejszej pracy był autorski kwestionariusz ankiety.
Wyniki:
Najwięcej respondentów aktywnie uczestniczy w rehabilitacji dzieci trzy razy w tygodniu po około 45-60 minut (14%). Efekty rehabilitacji spełniają oczekiwania 70% rodziców. Większość badanych rodziców potrafi rozpoznać potrzeby dziecka (88%) i określa swój kontakt z nim jako dobry (52%). Najwięcej trudności w opiece sprawia respondentom dbanie o bezpieczne otoczenie dla dziecka (40%) oraz komunikacja podczas rehabilitacji (30%); stopień niepełnosprawności obecny w mózgowym porażeniu dziecięcym decyduje o problemach, jakie towarzyszą rodzicom w pielęgnacji dziecka.
Wnioski:
1. Badani opiekunowie swoje postępowanie z dzieckiem niepełnosprawnym uzależniają od stopnia jego niepełnosprawności. 2. Rozpoznawanie potrzeb dziecka niepełnosprawnego nie sprawia trudności zdecydowanej większości badanych rodziców. 3. Rodzice dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym mają największe trudności w zapewnieniu im bezpieczeństwa. 4. Zaangażowanie rodziców odgrywa istotną rolę w procesie usprawniania i rozwoju dziecka.
Mózgowe porażenie dziecięce może stanowić poważne zagrożenie dla prawidłowego rozwoju i kształtowania się osobowości dziecka oraz być źródłem wielu trudności i problemów opiekuńczych dla rodziny.
Cel pracy:
Poznanie trudności w realizacji opieki nad dziećmi z mózgowym porażeniem dziecięcym.
Materiał i metody:
Badania zostały przeprowadzone w 2010 roku, wśród 30 rodziców Dziecięcego Szpitala Klinicznego w Lublinie, w Klinice Neurologii Dziecięcej, Klinice Ortopedii i Rehabilitacji Dziecięcej oraz Oddziale Rehabilitacji Dziecięcej. Równocześnie kwestionariusz ankiety umieszczony został na stronie internetowej. Z tego źródła do opracowania statystycznego wykorzystano 20 kwestionariuszy. Narzędziem badawczym wykorzystanym w niniejszej pracy był autorski kwestionariusz ankiety.
Wyniki:
Najwięcej respondentów aktywnie uczestniczy w rehabilitacji dzieci trzy razy w tygodniu po około 45-60 minut (14%). Efekty rehabilitacji spełniają oczekiwania 70% rodziców. Większość badanych rodziców potrafi rozpoznać potrzeby dziecka (88%) i określa swój kontakt z nim jako dobry (52%). Najwięcej trudności w opiece sprawia respondentom dbanie o bezpieczne otoczenie dla dziecka (40%) oraz komunikacja podczas rehabilitacji (30%); stopień niepełnosprawności obecny w mózgowym porażeniu dziecięcym decyduje o problemach, jakie towarzyszą rodzicom w pielęgnacji dziecka.
Wnioski:
1. Badani opiekunowie swoje postępowanie z dzieckiem niepełnosprawnym uzależniają od stopnia jego niepełnosprawności. 2. Rozpoznawanie potrzeb dziecka niepełnosprawnego nie sprawia trudności zdecydowanej większości badanych rodziców. 3. Rodzice dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym mają największe trudności w zapewnieniu im bezpieczeństwa. 4. Zaangażowanie rodziców odgrywa istotną rolę w procesie usprawniania i rozwoju dziecka.
Introduction:
Introduction: Cerebral palsy can constitute a considerable risk for the normal development and formation of individual personalities of the child, and can be the source of many problems as well as protective problems for the family.
Objective:
To introduce the problem in the completion of the care for children with cerebral palsy
Material and Methods:
Examinations were conducted in 2010 among 30 parents in the Children’s Research Hospital in Lublin, in the Children’s Neurology Clinic, Clinic of Orthopedics and Children’s Rehabilitation, and branch of Children’s Rehabilitation. At the same time, a questionnaire form was posted on an Internet website. From this source, 20 questionnaires were used for the statistical study. The author’s version of the questionnaire form was used as the research tool.
Results:
The majority of respondents took an active part in the rehabilitation of their children for about 45-60 minutes three times a week (14%). The effects of the rehabilitation meeting met the expectations of 70% of the parents. The majority of examined parents were able to identify the needs of their child (88%), and contact with the children determined as good (52%). The majority of the care respondents had no problems in taking care of safe surroundings for their child (40%) nor difficulty with transport during the rehabilitation (30%). The degree of disability current in the cerebral palsy decided about the problems which accompanied the parents in the nursing of their children.
Conclusions:
1. The examined carers made their handling of the child with disabilities conditional on the degree of disability. 2. The majority of examined parents had no problems with identifying the needs of their child with disabilities. 3. The parents of children with cerebral palsy had the greatest problems in assuring the safety of the child. 4. Employing parents is very significant in the process of streamlining development of the child.
Introduction: Cerebral palsy can constitute a considerable risk for the normal development and formation of individual personalities of the child, and can be the source of many problems as well as protective problems for the family.
Objective:
To introduce the problem in the completion of the care for children with cerebral palsy
Material and Methods:
Examinations were conducted in 2010 among 30 parents in the Children’s Research Hospital in Lublin, in the Children’s Neurology Clinic, Clinic of Orthopedics and Children’s Rehabilitation, and branch of Children’s Rehabilitation. At the same time, a questionnaire form was posted on an Internet website. From this source, 20 questionnaires were used for the statistical study. The author’s version of the questionnaire form was used as the research tool.
Results:
The majority of respondents took an active part in the rehabilitation of their children for about 45-60 minutes three times a week (14%). The effects of the rehabilitation meeting met the expectations of 70% of the parents. The majority of examined parents were able to identify the needs of their child (88%), and contact with the children determined as good (52%). The majority of the care respondents had no problems in taking care of safe surroundings for their child (40%) nor difficulty with transport during the rehabilitation (30%). The degree of disability current in the cerebral palsy decided about the problems which accompanied the parents in the nursing of their children.
Conclusions:
1. The examined carers made their handling of the child with disabilities conditional on the degree of disability. 2. The majority of examined parents had no problems with identifying the needs of their child with disabilities. 3. The parents of children with cerebral palsy had the greatest problems in assuring the safety of the child. 4. Employing parents is very significant in the process of streamlining development of the child.
REFERENCJE (21)
1.
Kawalec W, Milanowski A. Diagnostyka różnicowa najczęstszych objawów w praktyce pediatrycznej. Warszawa: PZWL; 2003.
2.
Depczyńska B i wsp. Niepełnosprawność intelektualna a stan funkcjonalny w aspekcie umiejętności motorycznych u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym. Fizjoter Pol. 2009; 2(9): 122-132.
3.
Kimak K, Najda T. Problemy psychosocjalne i pielęgnacyjne dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym. Pieleg Polozna. 2004; 7: 8-12.
4.
Kułak W, Sobaniec W. Mózgowe porażenie dziecięce – współczesne poglądy na etiopatogenezę, diagnostykę i leczenie. Klin Pediatr. 2006; 14(4): 442-447.
5.
Manikowska F i wsp. Wpływ nasilenia spastyczności na możliwości funkcjonalne dziecka z mózgowym porażeniem. Neurologia Dziecięca 2009; 18, 36: 31-36.
6.
Marszał E. Występowanie, diagnostyka i leczenie padaczki u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym. Neurol Dziec. 2006; 15(30): 65-68.
7.
Borkowska M. Usprawnianie dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym. Neurol Dziec. 2003; 11(2): 261-266.
8.
Obuchowska I. Dziecko niepełnosprawne w rodzinie. Warszawa: Wyd. Szkolne i Pedagogogiczne;1995.
9.
Pilch T, Bauman T. Zasady badań pedagogicznych. Strategie jakościowe i ilościowe. Warszawa: 2001.
10.
Błaszczyk A i wsp. Trudności komunikacyjne w pracy z pacjentem niepełnosprawnym- próba diagnozy. Pol Med Rodz. 2004; 6(1): 163-166.
11.
Karski T i wsp. Mózgowe porażenie dziecięce – choroba pełna tajemnic dla lekarzy i rodziców, czy nadal? – cz. II. Lekarz 2005; 12: 36-39.
12.
Domagalska M i wsp. Specyficzne i alternatywne sposoby terapii dzieci z porażeniem mózgowym. Neurol Dziec. 2005; 14(27): 7-15.
13.
Nowotny J i wsp. Aktualne podejście do rehabilitacji dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym. Neurol Dziec. 2009: 18(35): 53-60.
14.
Cybuła K i wsp. Badania skuteczności metody NDT u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym. Neurol Dziec. 2009; 18(35): 49-52.
15.
Dytrych G. Kontrowersje wokół metody Vojty – spojrzenie terapeuty. Neurol Dziec. 2008; 17(33): 59-62.
16.
Pirogowicz I i wsp. Mózgowe porażenie dziecięce – możliwości ukierunkowanej opieki i terapii. Fam Med Prim Care Rev. 2006; 8(3): 1053-1056.
17.
Rybska I i wsp. Analiza warunków socjalnych dziecka z mózgowym porażeniem dziecięcym. Postęp Rehabil. 2005; 4: 39-43.
18.
Kempka-Dobra E, Steinborn B. Metoda filadelfijska jako sposób usprawniania dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym. Przew Lek. 2005; 9: 73-75.
19.
Szpringer M i wsp. Kontekst psychospołeczny rozwoju dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym. Pieleg Pol. 2008; 2: 106-110.
21.
Jóźwiak M. Mózgowe porażenie dziecięce w rodzinie i społeczeństwie – akceptacja, integracja, izolacja. Fam Med Prim Care Rev. 2009; 11(3): 654-658.
Udostępnij
ARTYKUŁ POWIĄZANY
| eISSN: | 2084-4905 |
| ISSN: | 2083-4543 |
Przetwarzamy dane osobowe zbierane podczas odwiedzania serwisu. Realizacja funkcji pozyskiwania informacji o użytkownikach i ich zachowaniu odbywa się poprzez dobrowolnie wprowadzone w formularzach informacje oraz zapisywanie w urządzeniach końcowych plików cookies (tzw. ciasteczka). Dane, w tym pliki cookies, wykorzystywane są w celu realizacji usług, zapewnienia wygodnego korzystania ze strony oraz w celu monitorowania ruchu zgodnie z Polityką prywatności. Dane są także zbierane i przetwarzane przez narzędzie Google Analytics (więcej).
Możesz zmienić ustawienia cookies w swojej przeglądarce. Ograniczenie stosowania plików cookies w konfiguracji przeglądarki może wpłynąć na niektóre funkcjonalności dostępne na stronie.
Możesz zmienić ustawienia cookies w swojej przeglądarce. Ograniczenie stosowania plików cookies w konfiguracji przeglądarki może wpłynąć na niektóre funkcjonalności dostępne na stronie.
