Online first
Bieżący numer
Archiwum
O czasopiśmie
Polityka etyki publikacyjnej
System antyplagiatowy
Instrukcje dla Autorów
Instrukcje dla Recenzentów
Zespół Redakcyjny
Komitet Redakcyjny
Recenzenci
Wszyscy recenzenci
2023
2022
2021
2020
2019
2018
2017
2016
Kontakt
Bazy indeksacyjne
Klauzula przetwarzania danych osobowych (RODO)
OPIS PRZYPADKU
Terapia manualna w diagnozowaniu i leczeniu zespołu mięśnia gruszkowatego – studium przypadku
1
Dział Rehabilitacji SPZOZ Parczew; Zakład Rehabilitacji i Fizjoterapii Uniwersytetu Medycznego w Lublinie
2
Zakład Rehabilitacji i Fizjoterapii Uniwersytetu Medycznego w Lublinie
Med Og Nauk Zdr. 2015;21(2):215-220
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Wstęp:
Zespół mięśnia gruszkowatego został opisany po raz pierwszy przez Robinsona w 1947 roku jako zbiór objawów bólowych w regionie odcinka lędźwiowego kręgosłupa lub pośladka, promieniujących do kończyny dolnej. Jednostka ta może powodować przewlekłe dolegliwości bólowe, bliznowacenie wokół nerwu kulszowego, a w najcięższych przypadkach nawet jego porażenie.
Cel:
Praca przedstawia studium przypadku 46-letniej pacjentki długotrwale cierpiącej z powodu zespołu mięśnia gruszkowatego.
Materiał i metody:
W zakres badania funkcjonalnego wchodziły: test Freiberga, test Pace’a, test Beatty’ego, test FAIR, test kompresji stawów krzyżowo-biodrowych, objaw (test) Laseque’a oraz test „palce-podłoga”. Nasilenie dolegliwości bólowych zostało ocenione za pomocą skali VAS. W leczeniu zastosowano następujące techniki terapii manualnej: mobilizację stawową i funkcjonalne leczenie tkanek miękkich.
Wyniki:
Po 10-dniowej terapii oraz upłynięciu czterech miesięcy od zakończenia leczenia, testy Freiberga, Beatty’ego, Laseque’a oraz kompresji stawów krzyżowo-biodrowych miały wynik negatywny. Bezpośrednio po zakończeniu leczenia dolegliwości bólowe zmniejszyły się z 7 do 1 w skali VAS. Po 4 miesiącach od zakończenia leczenia pacjentka zgłaszała niewielkie objawy bólowe (2 w skali VAS) jedynie podczas długotrwałego siedzenia (powyżej 30 minut).
Wnioski:
Terapia manualna może być skuteczną metodą diagnostyki i leczenia zespołu mięśnia gruszkowatego. Stosowane techniki są bezpieczne i nieobciążające dla pacjenta. Przy kontynuacji leczenia w warunkach domowych mogą skutkować one długotrwałością wyników leczenia.
Zespół mięśnia gruszkowatego został opisany po raz pierwszy przez Robinsona w 1947 roku jako zbiór objawów bólowych w regionie odcinka lędźwiowego kręgosłupa lub pośladka, promieniujących do kończyny dolnej. Jednostka ta może powodować przewlekłe dolegliwości bólowe, bliznowacenie wokół nerwu kulszowego, a w najcięższych przypadkach nawet jego porażenie.
Cel:
Praca przedstawia studium przypadku 46-letniej pacjentki długotrwale cierpiącej z powodu zespołu mięśnia gruszkowatego.
Materiał i metody:
W zakres badania funkcjonalnego wchodziły: test Freiberga, test Pace’a, test Beatty’ego, test FAIR, test kompresji stawów krzyżowo-biodrowych, objaw (test) Laseque’a oraz test „palce-podłoga”. Nasilenie dolegliwości bólowych zostało ocenione za pomocą skali VAS. W leczeniu zastosowano następujące techniki terapii manualnej: mobilizację stawową i funkcjonalne leczenie tkanek miękkich.
Wyniki:
Po 10-dniowej terapii oraz upłynięciu czterech miesięcy od zakończenia leczenia, testy Freiberga, Beatty’ego, Laseque’a oraz kompresji stawów krzyżowo-biodrowych miały wynik negatywny. Bezpośrednio po zakończeniu leczenia dolegliwości bólowe zmniejszyły się z 7 do 1 w skali VAS. Po 4 miesiącach od zakończenia leczenia pacjentka zgłaszała niewielkie objawy bólowe (2 w skali VAS) jedynie podczas długotrwałego siedzenia (powyżej 30 minut).
Wnioski:
Terapia manualna może być skuteczną metodą diagnostyki i leczenia zespołu mięśnia gruszkowatego. Stosowane techniki są bezpieczne i nieobciążające dla pacjenta. Przy kontynuacji leczenia w warunkach domowych mogą skutkować one długotrwałością wyników leczenia.
Introduction:
Piriformis syndrome was first described by Robinson in 1947 as the collection of symptoms of pain in the region of the lumbar spine or buttocks, radiating to the lower limb. This pathological entity may cause chronic pain, scarring around the sciatic nerve and, in severe cases, even paralysis.
Objective:
The paper presents a case of study of 46-year-old female patient suffering from long-lasting piriformis syndrome.
Material and Methods:
The functional tests included: Freiberg`s test, Pace`s test, Beatty`s test, FAIR tests, compression of the sacroiliac joints test, the Lasègue test and Thomayer`s test. The severity of pain was assessed using the Visual Analog Pain Scale (VAS). The following manual therapy techniques were applied: joint mobilization and functional soft tissue treatment.
Results:
After 10-day treatment and four months after treatment, Freiberg`s, Beatty`s, and Lasegue`s tests, along with the SIJ compression test, were negative. Immediately after completion of treatment, the pain complaints decreased from 7 scores to 1, according to the VAS scale. Four months after treatment, the patient reported light pain symptoms (2 acc. to the VAS scale), only during prolonged sitting (over 30 minutes).
Conclusions:
Manual therapy may be an effective method for the diagnosis and treatment of piriformis syndrome. The techniques used are safe and impose no burden on the patient. Follow-up treatment in home conditions may result in long-lasting effects of the treatment.
Piriformis syndrome was first described by Robinson in 1947 as the collection of symptoms of pain in the region of the lumbar spine or buttocks, radiating to the lower limb. This pathological entity may cause chronic pain, scarring around the sciatic nerve and, in severe cases, even paralysis.
Objective:
The paper presents a case of study of 46-year-old female patient suffering from long-lasting piriformis syndrome.
Material and Methods:
The functional tests included: Freiberg`s test, Pace`s test, Beatty`s test, FAIR tests, compression of the sacroiliac joints test, the Lasègue test and Thomayer`s test. The severity of pain was assessed using the Visual Analog Pain Scale (VAS). The following manual therapy techniques were applied: joint mobilization and functional soft tissue treatment.
Results:
After 10-day treatment and four months after treatment, Freiberg`s, Beatty`s, and Lasegue`s tests, along with the SIJ compression test, were negative. Immediately after completion of treatment, the pain complaints decreased from 7 scores to 1, according to the VAS scale. Four months after treatment, the patient reported light pain symptoms (2 acc. to the VAS scale), only during prolonged sitting (over 30 minutes).
Conclusions:
Manual therapy may be an effective method for the diagnosis and treatment of piriformis syndrome. The techniques used are safe and impose no burden on the patient. Follow-up treatment in home conditions may result in long-lasting effects of the treatment.
REFERENCJE (13)
1.
Jonathan S, Kirschner MD, Patrick M, et al. Piriformis syndrome, diagnosis and treatment. Muscle Nerve 2009; 40: 10–18.
3.
Kuncewicz E, Gajewska E, Sobieska M, et al. Zespół mięśnia gruszkowatego. Ann Acad Med Stetin 2006; 52(3): 99–101.
4.
Jorritsma W. Anatomia na żywym czlowieku. Wrocław: Elsevier Urban & Partner; 2010.
6.
Bochenek A, Reicher M. Anatomia człowieka. Tom 1. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL; 2013.
7.
Boyajian O’Neill LA, McClain RL, Coleman MK, et al. Diagnosis and Management of Piriformis Syndrome: An Osteopathic Approach. J Am Osteopath Assoc. 2008; 108(11): 657–664.
8.
Tachibana S. Surgical therapy for entrapment neuropathy. Rinsho Shinkeigaku 2012; 52(11): 840–843.
9.
Mayrand N, Fortin J, Descarreaux M, et al. Diagnosis and management od posttraumatic piriformis syndrome: a case study. J Manipulatice Physiol Ther. 2006; 29(6): 486–491.
10.
Chapman C, Bakkum BW. Chiropractic management of a US Army veteran with low back pain and piriformis syndrome complicated by an anatomical anomaly of the piriformis muscle: a case study. J Chiropr Med. 2012; 11(1): 24–29.
11.
Tonley JC, Yun SM, Kochevar RJ, et al. Treatment of an individual with piriformis syndrome focusing on hip muscle strengthening and movement reeducation: a case report. J Orthop Sports Phys Ther. 2012; 40(2): 103–111.
12.
Grgic V. Piriformis muscle syndrome: etiology, pathogenesis, clinical manifestations, diagnosis, differential diagnosis and therapy. Lijec Vjesn. 2013; 135(1–2): 33–40.
13.
Michael F, Decavel P, Toussirot E, et al. Piriformis muscle syndrome: diagnostic criteria and treatment of a monocentric series of 250 patients. Ann Phys Rehabil Med. 2013; 56(5): 371–383.
Udostępnij
ARTYKUŁ POWIĄZANY
| eISSN: | 2084-4905 |
| ISSN: | 2083-4543 |
Przetwarzamy dane osobowe zbierane podczas odwiedzania serwisu. Realizacja funkcji pozyskiwania informacji o użytkownikach i ich zachowaniu odbywa się poprzez dobrowolnie wprowadzone w formularzach informacje oraz zapisywanie w urządzeniach końcowych plików cookies (tzw. ciasteczka). Dane, w tym pliki cookies, wykorzystywane są w celu realizacji usług, zapewnienia wygodnego korzystania ze strony oraz w celu monitorowania ruchu zgodnie z Polityką prywatności. Dane są także zbierane i przetwarzane przez narzędzie Google Analytics (więcej).
Możesz zmienić ustawienia cookies w swojej przeglądarce. Ograniczenie stosowania plików cookies w konfiguracji przeglądarki może wpłynąć na niektóre funkcjonalności dostępne na stronie.
Możesz zmienić ustawienia cookies w swojej przeglądarce. Ograniczenie stosowania plików cookies w konfiguracji przeglądarki może wpłynąć na niektóre funkcjonalności dostępne na stronie.
