Wprowadzenie i cel pracy:
Zespół zaburzeń wzrostu wewnątrzmacicznego jest skutkiem wzajemnego odziaływania czynników etiologicznych. Nieprawidłowa dynamika wzrastania płodu, nieodpowiadająca wiekowi ciążowemu, stanowi bezpośrednie źródło zagrożenia ciąży i jest drugą po wcześniactwie przyczyną zgonów okołoporodowych. Jedną z głównych zasad postępowania profilaktycznego w odniesieniu do zaburzeń wzrastania wewnątrzmacicznego jest poprawa opieki i czynników wpływających na stan zdrowia matki zarówno w okresie przedkoncepcyjnym, jak i w przebiegu ciąży oraz po porodzie. Celem pracy jest przedstawienie roli i zadań położnej w opiece nad pacjentką w ciąży powikłanej wewnątrzmacicznym zahamowaniem wzrostu płodu.

Opis stanu wiedzy:
Z uwagi na fakt, iż etiologia zaburzeń wewnątrzmacicznego wzrastania płodu jest wieloczynnikowa, obecnie nie opisano efektywnych metod leczenia wewnątrzmacicznego ograniczenia wzrostu płodu. Istnieje stała potrzeba poszukiwania nowych i skutecznych metod terapeutycznych, gdyż możliwości leczenia w dalszym ciągu są ograniczone. Najważniejsza pozostaje dokładna diagnostyka oraz intensywny nadzór polegający na monitorowaniu stanu płodu.

Podsumowanie.:
Ze względu na wysokie ryzyko powikłań okołoporodowych oraz poważne następstwa związane z wcześniactwem ważne jest udzielenie przyszłej matce wparcia emocjonalnego oraz stworzenie indywidualnego modelu opieki nad pacjentką w ciąży powikłanej zaburzeniami wzrastania wewnątrzmacicznego płodu, adekwatnego do sytuacji klinicznej.