Wprowadzenie:
Zaburzenia odżywiania reprezentowane przez anoreksje i bulimie stają się coraz powszechniejszym zjawiskiem występującym w Polsce. Choroby te, niosą za sobą nie tylko poważne konsekwencje zdrowotne, ale również powodują znaczące problemy w funkcjonowaniu w grupie społecznej. Wystąpienie opisywanych zaburzeń odżywiania u członka rodziny często spotykane jest z dużym zaskoczeniem i niezrozumieniem problemu z powodu braku dostatecznej wiedzy.

Cel pracy:
Celem pracy było przedstawienie problematyki zaburzeń odżywiania jako narastającego problemu wśród młodzieży.

Skrócony opis stanu wiedzy:
Anorexia nervosa, czyli jadłowstręt psychiczny jest chorobą przejawiającą się bezwzględnym unikaniem pokarmu oraz panicznym lękiem przed przybraniem na wadze, którym towarzyszy zaburzona percepcja własnego ciała. Jest to zespół objawowy, który występuje wprawdzie u osób w różnym wieku i różnej płci, jednak najczęściej spotyka się go u dziewcząt w okresie dojrzewania. Do niedawna jadłowstręt psychiczny zaliczano do chorób psychosomatycznych, natomiast od 1987 roku Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne DSM III–R uznało anoreksję i bulimię za zaburzenia w odżywianiu i włączyło je do zaburzeń rozwojowych Anoreksja przebiega zasadniczo w trzech fazach i na podstawie wieloletnich badań i obserwacji wyodrębniono dwa typy anoreksji: typ ograniczający (restricting type) oraz żarłoczno‑wydalający (binge eating, purging type).

Podsumowanie:
Przedstawione zagadnienia dotyczące zaburzeń odżywiania implikują do dalszego pogłębiania wiedzy na ten temat, gdyż zjawisko występowania anoreksji pojawiają się coraz częściej. Publikacje i doniesienia medyczne mogą przyczynić się do wzrostu świadomości na temat poważnych następstw wystąpienia tej choroby, a także ułatwią osobom chorym kontakt z profesjonalistami w tej dziedzinie