Online first
Bieżący numer
Archiwum
O czasopiśmie
Polityka etyki publikacyjnej
System antyplagiatowy
Instrukcje dla Autorów
Instrukcje dla Recenzentów
Zespół Redakcyjny
Komitet Redakcyjny
Recenzenci
Wszyscy recenzenci
2023
2022
2021
2020
2019
2018
2017
2016
Kontakt
Bazy indeksacyjne
Klauzula przetwarzania danych osobowych (RODO)
PRACA PRZEGLĄDOWA
Problemy komunikowania się pracowników medycznych z pacjentami głuchymi i głuchoniemymi
1
Samodzielna Pracownia Zdrowia Psychicznego, Wydział Pielęgniarstwa i Nauk o Zdrowiu, Uniwersytet Medyczny
w Lublinie
2
Zakład Informatyki i Statystyki Zdrowia, Instytut Medycyny Wsi w Lublinie
3
Wydział Pedagogiki i Psychologii, Wyższa Szkoła Ekonomii i Innowacji w Lublinie
Autor do korespondencji
Agnieszka Joanna Kowalska
Samodzielna Pracownia Zdrowia Psychicznego, Uniwersytet Medyczny, ul. Chodźki 15, 20-093 Lublin.
Samodzielna Pracownia Zdrowia Psychicznego, Uniwersytet Medyczny, ul. Chodźki 15, 20-093 Lublin.
Med Og Nauk Zdr. 2011;17(2):96-99
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Wstęp:
Dla profesjonalisty medycznego efektywne komunikowanie się z pacjentem ma fundamentalne znaczenie. Od jakości komunikowania w dużej mierze zależy bowiem postawienie trafnego rozpoznania i wdrożenie skutecznego leczenie. Poprawne komunikowanie się medyków z chorymi stanowi istotny element praktyki medycznej. Umiejętne i sprawne komunikowanie pracownika ochrony zdrowia z pacjentem głuchym/głuchoniemym stanowi fundament wzajemnej relacji obu tych podmiotów, dlatego niezmiernie ważne jest zwrócenie uwagi na potrzebę kształcenia profesjonalistów medycznych w zakresie sprawnego posługiwania się językiem miganym. W wielu państwach świata problem komunikacji profesjonalistów medycznych z pacjentami niesłyszącymi jest wciąż obecny i wymaga podjęcia konkretnych działań organizacyjnych w kierunku zapewnienia głuchym możliwości pełnoprawnego korzystania z opieki medycznej. Jedną z form przeciwdziałania barierom komunikacyjnym obecnym na każdym etapie udzielania pomocy medycznej (zwłaszcza w sytuacjach niecierpiących zwłoki) jest kształcenie służb medycznych w zakresie podstaw języka miganego. Głównym motywem podjęcia rozważań na temat problemów komunikowania się pracowników medycznych z osobami niesłyszącymi jest zwrócenie uwagi na wielopłaszczyznowe problemy dotykające osoby niesłyszące w związku z koniecznością codziennego funkcjonowania w środowisku osób słyszących oraz propozycje konkretnych zmian legislacyjnych mających na celu zapewnienie pacjentom głuchym/głuchoniemym/głuchoniewidomym poczucia bezpieczeństwa i możliwości równoprawnego korzystania z publicznych instytucji ochrony zdrowia.
Dla profesjonalisty medycznego efektywne komunikowanie się z pacjentem ma fundamentalne znaczenie. Od jakości komunikowania w dużej mierze zależy bowiem postawienie trafnego rozpoznania i wdrożenie skutecznego leczenie. Poprawne komunikowanie się medyków z chorymi stanowi istotny element praktyki medycznej. Umiejętne i sprawne komunikowanie pracownika ochrony zdrowia z pacjentem głuchym/głuchoniemym stanowi fundament wzajemnej relacji obu tych podmiotów, dlatego niezmiernie ważne jest zwrócenie uwagi na potrzebę kształcenia profesjonalistów medycznych w zakresie sprawnego posługiwania się językiem miganym. W wielu państwach świata problem komunikacji profesjonalistów medycznych z pacjentami niesłyszącymi jest wciąż obecny i wymaga podjęcia konkretnych działań organizacyjnych w kierunku zapewnienia głuchym możliwości pełnoprawnego korzystania z opieki medycznej. Jedną z form przeciwdziałania barierom komunikacyjnym obecnym na każdym etapie udzielania pomocy medycznej (zwłaszcza w sytuacjach niecierpiących zwłoki) jest kształcenie służb medycznych w zakresie podstaw języka miganego. Głównym motywem podjęcia rozważań na temat problemów komunikowania się pracowników medycznych z osobami niesłyszącymi jest zwrócenie uwagi na wielopłaszczyznowe problemy dotykające osoby niesłyszące w związku z koniecznością codziennego funkcjonowania w środowisku osób słyszących oraz propozycje konkretnych zmian legislacyjnych mających na celu zapewnienie pacjentom głuchym/głuchoniemym/głuchoniewidomym poczucia bezpieczeństwa i możliwości równoprawnego korzystania z publicznych instytucji ochrony zdrowia.
Introduction:
Communication with a patient is of fundamental importance for the medical professional. The quality of communication to a great extent depends on an adequate diagnosis and implementation of an eff ective treatment. Adequate communication of medical staff with patients is an important element of medical practice. Skillful and efficient communication between a medical professional and a deaf/ deaf-mute patient constitutes the foundation of mutual relations between them; therefore, it is extremely important to pay attention to the need for educating medical staff in an effi cient use of sign language. In many countries worldwide, the problem of communication between a medical professional and a deaf patient is still present and requires the undertaking of concrete organizational actions in order to provide the deaf the possibilities of fully-fl edged use of medical care. One of the forms of counteracting the communication barriers present at each stage of providing medical care, especially in urgent situations, is the education of medical services in the essentials of sign language. The main incentive for undertaking considerations concerning the problems of medical professional-deaf patient communication is paying attention to multi-aspect problems experienced by the deaf in association with everyday functioning in the environment of those hearing, and proposals of specific legislative changes aimed at the provision of deaf/deaf-mute/ deaf-blind patients with the sense of safety and possibilities of fully-fl edged use of public health care institutions
Communication with a patient is of fundamental importance for the medical professional. The quality of communication to a great extent depends on an adequate diagnosis and implementation of an eff ective treatment. Adequate communication of medical staff with patients is an important element of medical practice. Skillful and efficient communication between a medical professional and a deaf/ deaf-mute patient constitutes the foundation of mutual relations between them; therefore, it is extremely important to pay attention to the need for educating medical staff in an effi cient use of sign language. In many countries worldwide, the problem of communication between a medical professional and a deaf patient is still present and requires the undertaking of concrete organizational actions in order to provide the deaf the possibilities of fully-fl edged use of medical care. One of the forms of counteracting the communication barriers present at each stage of providing medical care, especially in urgent situations, is the education of medical services in the essentials of sign language. The main incentive for undertaking considerations concerning the problems of medical professional-deaf patient communication is paying attention to multi-aspect problems experienced by the deaf in association with everyday functioning in the environment of those hearing, and proposals of specific legislative changes aimed at the provision of deaf/deaf-mute/ deaf-blind patients with the sense of safety and possibilities of fully-fl edged use of public health care institutions
REFERENCJE (12)
1.
Barański J. Niektóre aspekty komunikowania się lekarza z pacjentem. W: Barański J, Piątkowski W, red. Zdrowie i choroba. Wybrane problemy socjologii medycyny. Oficyna Wydawnicza Atut – Wrocławskie Wydawnictwo Oświatowe;2002:162-163.
2.
Barański J, Waszyński E, Steciwko A. Komunikowanie się lekarza z pacjentem. Wydawnictwo Astrum, Wrocław 2000.
3.
Barański J. Interakcja lekarz-pacjent. W: Barański J, Piątkowski W, red. Zdrowie i choroba. Wybrane problemy socjologii medycyny. Oficyna Wydawnicza Atut – Wrocławskie Wydawnictwo Oświatowe;2002:158- 161.
4.
Włoszczak-Szubzda A, Jarosz MJ. Problemy komunikowania się personelu medycznego z pacjentami. Med Ogol 2008;14(3):225.
5.
Szczepankowski B, Koncewicz D. Język migowy w terapii. Wyższa Szkołą Pedagogiczna w Łodzi/ Edukacyjna Grupa Projektowa, Łodź 2008.
6.
Lisiecka-Biełanowicz M. Osoby niedosłyszące w społeczeństwie — opis zjawiska. W: Frąckiewicz L, red. Postawy wobec niepełnosprawności, Wydawnictwo Uczelniane Akademii Ekonomicznej w Katowicach; 2002:79.
9.
Szarkowska E. Język migowy znają tylko nieliczni pracownicy służby zdrowia. http://www.pulsmedycyny.com.pl... 1238,j%C4%99zyk,migowy,znaj%C4%85.html (dostęp: 2011.07.16).
12.
Kale E, Syed HR. Language barriers and the use of interpreters in the public health services. A questionnaire-based survey. Patient Educ Couns 2010;81(2):187-191.
| eISSN: | 2084-4905 |
| ISSN: | 2083-4543 |
Przetwarzamy dane osobowe zbierane podczas odwiedzania serwisu. Realizacja funkcji pozyskiwania informacji o użytkownikach i ich zachowaniu odbywa się poprzez dobrowolnie wprowadzone w formularzach informacje oraz zapisywanie w urządzeniach końcowych plików cookies (tzw. ciasteczka). Dane, w tym pliki cookies, wykorzystywane są w celu realizacji usług, zapewnienia wygodnego korzystania ze strony oraz w celu monitorowania ruchu zgodnie z Polityką prywatności. Dane są także zbierane i przetwarzane przez narzędzie Google Analytics (więcej).
Możesz zmienić ustawienia cookies w swojej przeglądarce. Ograniczenie stosowania plików cookies w konfiguracji przeglądarki może wpłynąć na niektóre funkcjonalności dostępne na stronie.
Możesz zmienić ustawienia cookies w swojej przeglądarce. Ograniczenie stosowania plików cookies w konfiguracji przeglądarki może wpłynąć na niektóre funkcjonalności dostępne na stronie.
