PRACA ORYGINALNA
Poziom wiedzy uczniów szkół ponadgimnazjalnych i studentów w zakresie pierwszej pomocy
Więcej
Ukryj
1
Pracownia Ratownictwa Medycznego, Uniwersytet Medyczny w Lublinie
2
Zakład Informatyki i Statystyki Zdrowia, Instytut Medycyny Wsi w Lublinie
3
Wydział Pedagogiki i Psychologii, Wyższa Szkoła Ekonomii i Innowacji w Lublinie
4
Katedra i Klinika Chirurgii Urazowej i Medycyny Ratunkowej, Uniwersytet Medyczny w Lublinie
Med Og Nauk Zdr. 2011;17(4):174-179
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Wstęp:
Jak pokazują wyniki badań opinii społecznej (CBOS 2007) wciąż ok. 43% Polaków nie jest w stanie udzielić pierwszej
pomocy. Dlaczego tak trudno nieść pierwszą pomoc drugiemu człowiekowi? Przyczyn jest wiele, podstawowe to: strach
przed wzięciem odpowiedzialności za czyjeś życie, obawa przed wyrządzeniem jeszcze większej szkody poszkodowanemu,
liczenie, że pomocy udzieli ktoś inny, obawa przed odpowiedzialnością karną i na koniec najważniejsze, nieumiejętność
wykonywania pierwszej pomocy.
Cel pracy:
Celem tej pracy była ocena poziomu wiedzy z zakresu udzielania pierwszej pomocy uczniów szkół ponadgimnazjalnych
(liceum i technikum) oraz studentów szkół wyższych województwa lubelskiego.
Materiał i metody:
Przebadano 500 uczniów liceum, technikum oraz studentów różnych kierunków studiów. Warunkiem
uczestniczenia w badaniu było odbycie przewidzianych programem nauczania zajęć z zakresu pierwszej pomocy. Narzędziem
badawczym był test wiedzy z zakresu pierwszej pomocy. Uzyskane wyniki badań poddano analizie statystycznej.
.
Wnioski:
Na podstawie przeprowadzonych badań postawiono następujące wnioski: 1) Stan wiedzy respondentów z zakresu
pierwszej pomocy jest niezadawalający; 2) Zdecydowana większość respondentów uważa, że niesienie pierwszej pomocy
poszkodowanym to nie tylko obowiązek, ale także możliwość uratowania czyjegoś życia lub zdrowia; 3) Ankietowani nisko
ocenili swoją wiedzę z zakresu pierwszej pomocy; 4) Studenci wszystkich kierunków, podczas trwania studiów, powinni
uczestniczyć w obowiązkowych zajęciach z zakresu pierwszej pomocy; 5) Nauczanie pierwszej pomocy powinno rozpoczynać
się w szkole podstawowej, trwać przez następne lata nauki i pracy z każdorazowym przypomnieniem czynności
ratujących życie.
Introduction:
Introduction: According to the results of studies of public opinion (Center for Public Opinion Research – CBOS 2007), approximately
43% of Poles are still incapable of providing fi rst aid. Why is it so diffi cult to provide fi rst aid to someone else?
There are many causes, of which the primary ones are: fear of assuming responsibility for someone else’s life, concern about
infl icting a still greater harm to a victim, counting on someone else to render assistance, concern about legal responsibility,
and fi nally – which is the most important – inability to provide fi rst aid.
Objective:
The objective of the study was evaluation of the level of knowledge concerning the provision of fi rst aid among
adolescents attending secondary general and technical schools and students from universities in the Lublin Region.
Material and Methods:
The study covered 500 schoolchildren attending secondary general and technical schools and
university students of various specialties. The precondition of participating in the study was participation in fi rst aid classes
within the school curriculum. The research instrument was a test of knowledge concerning fi rst aid. The results of the studies
obtained were subjected to statistical analysis.
Conclusions:
Based on the results of the studies, the following conclusions were drawn: 1) the state of respondents’ knowledge
concerning fi rst aid was unsatisfactory; 2) the great majority of respondents were of the opinion that the provision
of fi rst aid to a victim is not only an obligation, but also a possibility to save someone’s life or health; 3) the respondents
evaluated their knowledge of fi rst aid in negative terms; 4) students of all specialties should participate in obligatory classes
in fi rst aid during their studies; 5) education in fi rst aid should start in elementary school and be continued through the
subsequent years of education and work, each time as reminders of life-saving activities.
REFERENCJE (5)
1.
Europejska Rada Resuscytacji, Polska Rada Resuscytacji (tłum.): Wytyczne 2005 resuscytacji krążeniowo-oddechowej. Krakow 2005: s. 8-10.
2.
Barziej I, Michałek O, Hasij J, Sosada K, Bucior J. Sprawdzenie poziomu wiedzy mieszkańcow powiatu nyskiego z zakresu pierwszej pomocy. Zdr Publ 2008;118(2):176-181.
3.
Michałek O, Hasij J, Barziej I, Bucior J, Piecuch J, Braczkowski R. Znajomość zasad udzielania pierwszej pomocy wśrod studentow kieru kow medycznych i niemedycznych w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Nysie. Zdr Publ 2008;118(2):195-201.
4.
Adamczyk K, Lorencowicz R, Trawka H. Znajomość zasad udzielania pierwszej pomocy osobom poszkodowanym w wypadkach drogo-wych. Zdr Publ 2003;113(3/4):337-340.
5.
Rasmus A, Machała W, Samborska-Sablik A. Udział świadkow zdarzenia w czynnościach resuscytacyjnych. Zdr Publ 2002;112(4):475-479.