Wprowadzenie i cel pracy:
Dzieci obciążone zaburzeniami funkcjonowania tarczycy należą do grupy wysokiego ryzyka rozwoju choroby próchnicowej zębów oraz częściej niż u dzieci zdrowych obserwowane są u nich zmiany w obrazie błony śluzowej jamy ustnej. Próchnica występuje zarówno w uzębieniu mlecznym, jak i stałym, charakteryzuje się dynamicznym przebiegiem przy słabo widocznym obrazie klinicznym. Szczególnie istotne jest zapobieganie rozwojowi próchnicy oraz innych ostrych stanów zapalnych w jamie ustnej, gdyż przy istnieniu ogólnego osłabienia u dziecka mogą one prowadzić do rozwoju sepsy oraz stanu zagrożenia życia. Celem pracy jest przedstawienie problematyki opieki stomatologicznej nad dzieckiem z zaburzeniami funkcji gruczołu tarczowego.

Skrócony opis stanu wiedzy:
Do objawów hipotyreozy widocznych w jamie ustnej, obok makroglosji, należy opóźnione wyrzynanie zębów. Jest to następstwo niedoborów hormonów tarczycy, co w konsekwencji prowadzi do spowolnienia metabolizmu, jak również wolniejszego wzrostu i dojrzewania kości. Na skutek nadczynności tarczycy w układzie kostnym można dostrzec przyspieszenie procesów anabolicznych i katabolicznych. Wiek kostny, jak i zębowy jest przyspieszony. Dostrzegalne jest przedwczesne wyrzynanie oraz wymiana zębów mlecznych na stałe. Widoczna jest resorpcja korzeni zębów stałych, destrukcja przyzębia brzeżnego oraz okołowierzchołkowego.

Podsumowanie:
Ze względu na zwiększoną podatność tkanek zębów na próchnicę zmiany powinny być wykryte już we wczesnym stadium rozwoju i leczone niezwłocznie. Kontrola płytki nazębnej ma istotne znaczenie ze względu na skłonność pacjentów z chorobą tarczycy do stanów zapalnych przyzębia, a w konsekwencji – przyspieszonego ubytku tkanki kostnej wyrostka zębodołowego.