PRACA ORYGINALNA
Opieka personelu medycznego oddziałów położniczych nad kobietą i noworodkiem – w ocenie pacjentek
Więcej
Ukryj
1
Samodzielna Pracownia Zdrowia Psychicznego Uniwersytet Medyczny w Lublinie
2
Zakład Położnictwa, Ginekologii i Pielęgniarstwa Położniczo-Ginekologicznego Uniwersytet Medyczny w Lublinie
3
Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej „Ovum”, Lublin
Autor do korespondencji
Marta Makara-Studzińska
Samodzielna Pracownia Zdrowia
Psychicznego, Uniwersytet Medyczny w Lublinie, ul. Chodźki 15, 20‑093 Lublin
Med Og Nauk Zdr. 2013;19(3):288-293
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Wstęp:
Poród i okres połogowy dla wielu kobiet jest czasem pełnym lęków i obaw. Kobiety obawiają się bólu związanego z porodem, możliwych komplikacji porodowych. Obawiają się o swoje zdrowie i zdrowie dziecka. Kobiety, które doświadczyły trudnego porodu, są częściej narażone na występowanie depresji poporodowej oraz trudniej jest im nawiązać więź z dzieckiem. Dlatego też w tym ważnym okresie życia kobiet bardzo ważna jest opieka i wsparcie personelu medycznego, które to pozwoli kobietom przeżywać i cieszyć się macierzyństwem. Prezentowana praca miała na celu ocenić poziom opieki personelu medycznego oddziałów położniczych z punktu widzenia pacjentek. Ocenie poddano sposób przekazywania informacji przez personel medyczny, zaspokojenie potrzeb biopsychospołecznych położnic, a także opiekę pielęgnacyjną nad noworodkiem. W badaniu uczestniczyło 112 pacjentek oddziałów położniczych z 3 szpitali powiatowych województwa lubelskiego. Do oceny użyto autorskiego kwestionariusza ankiety. Kwestionariusz zawierał pytania dotyczące: oceny opieki pooperacyjnej nad kobietą po cięciu cesarskim, zaspokojenia potrzeb biopsychospołecznych kobiet po porodzie, opieki nad noworodkiem. W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono, iż opieka personelu medycznego oddziałów położniczych nad kobietą i noworodkiem została oceniona na poziomie bardzo dobrym. Zauważono jednak obszary niżej oceniane, w przypadku personelu lekarskiego był to sposób przekazywania informacji, zaś w przypadku personelu pielęgniarskiego – uniemożliwienie obserwacji przez pacjentki wykonywanych przez personel zabiegów pielęgnacyjnych przy noworodku.
Introduction:
For many women, delivery and the lying-in period is the time full of anxiety and concerns. Women fear the pain related with delivery and possible labour complications. They are concerned about their own health and the health of the baby. Women who experienced a difficult delivery are more often exposed to the occurrence of post-delivery depression, and they find it more difficult to bond with the baby. Therefore, in this important period of life, care and support from the medical staff are very important, which would allow women to experience and enjoy motherhood. The presented study was aimed at evaluation of the level of care provided by the medical staff in obstetric wards from the point of view of the patients. The evaluation covered the way of passing information by medical staff, satisfaction of biopsychosocial needs of the mothers, as well as nursing care of the baby. The study covered 112 patients of obstetric wards from 3 provincial hospitals in the Lublin Region, and was conducted using an original questionnaire form containing items related to: evaluation of post-surgical care of women who had undergone Caesarean section, satisfaction of biopsychosocial needs of the women after delivery, and care of the newborn. Results of the study showed that the care of mother and newborn provided by the staff of obstetric wards was evaluated as being on a very good level. However, some areas evaluated in more negative terms were observed, in the case of doctors’ staff this was the way of passing information, while in nursing staff – not allowing observation by the mother of nursing procedures with the baby.
Key words: care of medical staff, maternity wards, care of newborn
REFERENCJE (14)
1.
Kaźmierczak M, Gebuza G, Gierszewska M. Zaburzenia emocjonalne okresu poporodowego. Prob Piel. 2010; 18(4): 503–511.
2.
Ferber SG, Makhoul IR. Wpływ bliskiego kontaktu (skóra do skóry) dziecka z matką krótko po porodzie na późniejsze zachowanie noworodka – badanie randomizacją. Pediatricts 2004; 113: 858–865.
3.
Gawor A, Gerber- Leszczyszyn H, Nawrat M. Wybrane psychologiczne aspekty komunikowania się między lekarzem a pacjentem. Adv Clin Exp Med. 2006; 15(1): 157–161.
4.
Lessing-Pernak J. Znaczenie przebiegu porodu i wczesnego kontaktu matki z dzieckiem dla rozwoju przywiązania. Perinatol Neonatol Ginekol. 2010; 3(4): 282–289.
5.
Ostrowska A. Matka w depresji. Mag Piel Położ. 2006; 12: 32.
6.
Gebuza G, Gierszewska M, Kaźmierczak M, i in. Przygotowanie kobiet do karmienia piersią. Probl Pielęg. 2010; 18(4): 406–412.
7.
Grochans W, Łuczyńska V, Karakiewicz B, i in. Oczekiwania pacjentek oddziałów położniczych a jakość opieki medycznej. Now Lek. 2006; 75(6): 558–563.
8.
Pawelec M, Pietras J, Karmowski A, i wsp. Żądanie cięcia cesarskiego podyktowane strachem przed bólem porodowym. Pol Mer Lek. 2012; 33(194): 86–89.
9.
Wilczek-Różyczka E, Mika-Kula J, Czyżowicz K, i in. Poczucie bezpieczeństwa u pacjentek przed i po porodzie. Ann UMCS Sect D 2005; LX(16): 212 -217.
10.
Kennell J, Klaus M. Bonding by Kennel &Klaus. Pediatr Rev. 1998; 19: 433.
11.
Lewicka M, Machnikowska M, Wiktor H. Attitudes of medical Staff in delivering women’s opinion. Adv Med Sci. 2007; 52(1): 119–122.
12.
Sendecka M, i in. Jakość w opiece pielęgniarskiej. Ogólna konferencja szkoleniowo-naukowa. Olsztyn 1996: 191–196.
13.
Stright B, Harrison L. Maternal- newborn nursing. Philadelphia. Lippincott. 1996. pacjentem a lekarzem. Forum Med Rodz. 2007; 1(1): 58–68.
14.
Stangierska I, Horst-Sikorska W. Ogólne zasady komunikacji między pacjentem a lekarzem. Forum Med Rodz. 2007; 1(1): 58–67.