Online first
Bieżący numer
Archiwum
O czasopiśmie
Polityka etyki publikacyjnej
System antyplagiatowy
Instrukcje dla Autorów
Instrukcje dla Recenzentów
Zespół Redakcyjny
Komitet Redakcyjny
Recenzenci
Wszyscy recenzenci
2023
2022
2021
2020
2019
2018
2017
2016
Kontakt
Bazy indeksacyjne
Klauzula przetwarzania danych osobowych (RODO)
PRACA ORYGINALNA
Ocena wpływu rehabilitacji na stan kończyny górnej u pacjentek po operacyjnym leczeniu raka piersi
1
Szpital Specjalistyczny w Wejherowie - Szpitale Pomorskie
Autor do korespondencji
Lidia Barbara Urbanowicz
Szpital Specjalistyczny w Wejherowie - Szpitale Pomorskie, Robakowska 68, 84-241 Gościcino, Polska
Szpital Specjalistyczny w Wejherowie - Szpitale Pomorskie, Robakowska 68, 84-241 Gościcino, Polska
Med Og Nauk Zdr. 2018;24(2):113-119
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
Biomedyczne aspekty zdrowia i chorobyZdrowie publiczneProfilaktyka chorób i promocja zdrowiaZdrowie środowiskowe
STRESZCZENIE
Cel pracy:
Rehabilitacja powinna stanowić nieodzowny element życia każdej pacjentki po operacyjnym leczeniu raka piersi. Zmniejsza ona niekorzystne następstwa terapii, wśród których najczęstszymi są: obrzęk kończyny górnej (KG), uczucie drętwienia w okolicy pooperacyjnej, osłabienie siły mięśniowej oraz ból i ograniczona ruchomość w stawie ramiennym.
Cel:
Określenie zasadności oraz skuteczności rehabilitacji po operacyjnym leczeniu raka piersi w opinii pacjentek.
Materiał i metody:
Badaniem objęto 52 pacjentki po operacyjnym leczeniu raka piersi, w wieku od 42 do 80 lat, korzystające z zabiegów rehabilitacyjnych. Jako narzędzie badawcze wykorzystano autorską ankietę z 29 pytaniami.
Wyniki:
Mimo stosowanych zabiegów ból w obrębie KG występował u 38,5% badanych, obrzęk kończyny – u 61,5%, osłabiona siła mięśniowa – u 53,8%, uczucie mrowienia – u 67,3%, a ograniczona ruchomość stawowa – u 11,5%. Najskuteczniejszym zabiegiem poprawiającym mobilność stawową obręczy KG były ćwiczenia indywidualne (88,5%), zmniejszającym obrzęk w KG – drenaż limfatyczny (81,3%), uelastyczniającym bliznę – mobilizacja blizny (66,7%). Niemal wszystkie pacjentki – 94,2% – dostrzegły rolę rehabilitacji w utrzymaniu sprawności KG po operacji. Stwierdzono również zależność między stanem KG a rodzajami stosowanych zabiegów i ich powtarzalnością.
Wnioski:
Operacja istotnie wpływa na stan KG. Rehabilitacja (w opinii pacjentek) zmniejsza niekorzystne następstwa leczenia. Powinna obejmować pacjentki zarówno przed, jak i po zabiegu.
Rehabilitacja powinna stanowić nieodzowny element życia każdej pacjentki po operacyjnym leczeniu raka piersi. Zmniejsza ona niekorzystne następstwa terapii, wśród których najczęstszymi są: obrzęk kończyny górnej (KG), uczucie drętwienia w okolicy pooperacyjnej, osłabienie siły mięśniowej oraz ból i ograniczona ruchomość w stawie ramiennym.
Cel:
Określenie zasadności oraz skuteczności rehabilitacji po operacyjnym leczeniu raka piersi w opinii pacjentek.
Materiał i metody:
Badaniem objęto 52 pacjentki po operacyjnym leczeniu raka piersi, w wieku od 42 do 80 lat, korzystające z zabiegów rehabilitacyjnych. Jako narzędzie badawcze wykorzystano autorską ankietę z 29 pytaniami.
Wyniki:
Mimo stosowanych zabiegów ból w obrębie KG występował u 38,5% badanych, obrzęk kończyny – u 61,5%, osłabiona siła mięśniowa – u 53,8%, uczucie mrowienia – u 67,3%, a ograniczona ruchomość stawowa – u 11,5%. Najskuteczniejszym zabiegiem poprawiającym mobilność stawową obręczy KG były ćwiczenia indywidualne (88,5%), zmniejszającym obrzęk w KG – drenaż limfatyczny (81,3%), uelastyczniającym bliznę – mobilizacja blizny (66,7%). Niemal wszystkie pacjentki – 94,2% – dostrzegły rolę rehabilitacji w utrzymaniu sprawności KG po operacji. Stwierdzono również zależność między stanem KG a rodzajami stosowanych zabiegów i ich powtarzalnością.
Wnioski:
Operacja istotnie wpływa na stan KG. Rehabilitacja (w opinii pacjentek) zmniejsza niekorzystne następstwa leczenia. Powinna obejmować pacjentki zarówno przed, jak i po zabiegu.
Introduction.:
Rehabilitation should be an integral element in the recovery of every patient after a breast cancer operation. It decreases the incidence of the complications of treatment, the most common of which is upper limb oedema, paraesthesia and pain with decreased range of motion of the shoulder joint.
Aim:
Determine the patient satisfaction of physiotherapy following an operation for breast cancer.
Materials and methods:
52 patients receiving physiotherapy following a breast cancer operation were recruited into the study. The age range was between 42–80. Patients were given a survey containing 29 questions to answer.
Results:
In spite of physiotherapy, upper limb pain occurred in 38.5%,upper limb oedema in 61.5%, decreased muscle power in 53.8%, paraesthesia in 67.3% and decreased range of motion of the shoulder joint in 11.5%. The most effective technique for improving the range of motion of the shoulder joint were individual exercises (88.5%). Lymphatic drainage was most effective in decreased upper limb oedema (81.3%). Scar mobilization was most effective in increasing the elasticity of the wound postoperatively (66.77%). Furthermore, 94.2% noted improved upper limb function postoperatively. A correlation was also noted between the condition of the upper limb and the kinds of procedures performed and their reproducibility.
Conclusions:
Breast cancer operations significantly affect the upper limb and physiotherapy (in the patient’s opinion) is associated with a marked decrease in associated complications.
Rehabilitation should be an integral element in the recovery of every patient after a breast cancer operation. It decreases the incidence of the complications of treatment, the most common of which is upper limb oedema, paraesthesia and pain with decreased range of motion of the shoulder joint.
Aim:
Determine the patient satisfaction of physiotherapy following an operation for breast cancer.
Materials and methods:
52 patients receiving physiotherapy following a breast cancer operation were recruited into the study. The age range was between 42–80. Patients were given a survey containing 29 questions to answer.
Results:
In spite of physiotherapy, upper limb pain occurred in 38.5%,upper limb oedema in 61.5%, decreased muscle power in 53.8%, paraesthesia in 67.3% and decreased range of motion of the shoulder joint in 11.5%. The most effective technique for improving the range of motion of the shoulder joint were individual exercises (88.5%). Lymphatic drainage was most effective in decreased upper limb oedema (81.3%). Scar mobilization was most effective in increasing the elasticity of the wound postoperatively (66.77%). Furthermore, 94.2% noted improved upper limb function postoperatively. A correlation was also noted between the condition of the upper limb and the kinds of procedures performed and their reproducibility.
Conclusions:
Breast cancer operations significantly affect the upper limb and physiotherapy (in the patient’s opinion) is associated with a marked decrease in associated complications.
REFERENCJE (18)
1.
Kozierkiewicz A. i wsp. Praktyka leczenia raka piersi w Polsce. Nowo¬twory. Polskie Towarzystwo Onkologiczne. Via Medica. 2012; 62(4): 250–262.
3.
Pietrzyńska T. i wsp. Historic perspective of breast cancer treatment. Ginekologia Onkologiczna. 2007; 5(4): 208–217.
4.
Nowikiewicz T i wsp. Aktualne problemy dotyczące postępowania diagnostycznego oraz leczenia operacyjnego chorych na raka piersi – przegląd wybranych zagadnień klinicznych. Current Gynecologic Oncology. 2015; 13(1): 11–19.
5.
Kurylcio A. i wsp. Co nowego w chirurgii onkologicznej? Postępy Nauk Medycznych, Borgis. 2016; 3: 159–165.
6.
Jassem J, Krzakowski M (red.). Zalecenia postępowania diagnostyczno – terapeutycznego w nowotworach złośliwych. Rak piersi. 2013 (aktualizacja: 11.2014): 230–246.
7.
Pogoda K. i wsp. Breast cancer in young women. Oncology In Clinical Practice. Via Medica. 11/2015: 276–291.
8.
Mazurek E. Biografie edukacyjne kobiet dotkniętych rakiem piersi. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej. Wrocław, 2013: 20–25.
9.
Jassem J. Rak sutka. Podręcznik dla studentów i lekarzy. Springer PWN. Warszawa, 1998: 206–213, 230–232, 262–263.
10.
Sierko E i wsp. Ocena aktywności kobiet po leczeniu radykalnym z po¬wodu raka piersi. Nowotwory. Polskie Towarzystwo Onkologiczne. Via Medica. 2012; 62(5): 354–362.
11.
Podgórska M (red.). Choroby XXI wieku – wyzwania w pracy fizjote¬rapeuty. Filarecka A i wsp. Wykorzystanie metody PNF w rehabilitacji kobiet po mastektomii. Wydawnictwo Wyższej Szkoły Zarządzania. Gdańsk, 2017: 181–206.
12.
Krukowska J i wsp. Metody redukcji obrzęku limfatycznego u kobiet po mastektomii. Fizjoterapia. 2010; 18(4): 3–10.
13.
Tchórzewska – Korba H (red.). Rehabilitacja chorych na nowotwory z elementami psychoonkologii. CMKP. Warszawa, 2011: 15–16.
15.
Madetko R i wsp. Rehabilitacja po mastektomii. Problemy pielęgniarstwa. Via Medica. 2008; 16(4): 397–400.
17.
Pyszora A. Kompleksowa fizjoterapia pacjentów z obrzękiem limfatycz¬nym. Medycyna Paliatywna w Praktyce. 2010; 4(1): 23–29.
18.
Kalinowski P. i wsp. Rola fizjoterapii po mastektomii w opinii pacjentek. Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu. 2012; 18(4): 291–296.
Udostępnij
ARTYKUŁ POWIĄZANY
| eISSN: | 2084-4905 |
| ISSN: | 2083-4543 |
Przetwarzamy dane osobowe zbierane podczas odwiedzania serwisu. Realizacja funkcji pozyskiwania informacji o użytkownikach i ich zachowaniu odbywa się poprzez dobrowolnie wprowadzone w formularzach informacje oraz zapisywanie w urządzeniach końcowych plików cookies (tzw. ciasteczka). Dane, w tym pliki cookies, wykorzystywane są w celu realizacji usług, zapewnienia wygodnego korzystania ze strony oraz w celu monitorowania ruchu zgodnie z Polityką prywatności. Dane są także zbierane i przetwarzane przez narzędzie Google Analytics (więcej).
Możesz zmienić ustawienia cookies w swojej przeglądarce. Ograniczenie stosowania plików cookies w konfiguracji przeglądarki może wpłynąć na niektóre funkcjonalności dostępne na stronie.
Możesz zmienić ustawienia cookies w swojej przeglądarce. Ograniczenie stosowania plików cookies w konfiguracji przeglądarki może wpłynąć na niektóre funkcjonalności dostępne na stronie.
