PRACA ORYGINALNA
Ocena stanu wiedzy i świadomości turystów na temat zagrożeń mikrobiologicznych występujących w krajach strefy tropikalnej i subtropikalnej
Więcej
Ukryj
1
Katedra i Zakład Mikrobiologii Lekarskiej, Warszawski Uniwersytet Medyczny, ul. Chałubińskiego 5, 02-004 Warszawa
Autor do korespondencji
Anna Majewska
Katedra i Zakład Mikrobiologii Lekarskiej, Warszawski Uniwersytet Medyczny, ul. Chałubińskiego 5, 02-004 Warszawa, Chałubińskiego 5, 02-004 Warszawa, Polska
Med Og Nauk Zdr. 2017;23(4):235-239
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Wprowadzenie i cel pracy:
Podróże do egzotycznych destynacji łączą się z ryzykiem wystąpienia u turystów chorób typowych dla odwiedzanego regionu. Dzięki wdrożeniu działań profilaktycznych możliwe jest uniknięcie lub znaczne zredukowanie ryzyka wystąpienia u nich choroby egzotycznej. Podróżnicy powinni bezwzględnie przestrzegać zasad higieny osobistej i żywienia, często myć ręce i zaopatrzyć odpowiednio apteczkę oraz zadbać o zależną od miejsca pobytu immunoprofilaktykę. Celem badania było poznanie nawyków osób podróżujących i ocena stanu ich wiedzy na temat możliwych zagrożeń mikrobiologicznych oraz sposobów im zapobiegania.
Materiał i metody:
Materiał do badań stanowiły dane pochodzące z 250 elektronicznych, anonimowych ankiet. Wykorzystano sondaż diagnostyczny (tzw. metoda kuli śnieżnej). Badanie prowadzono wśród użytkowników internetowych forów podróżniczych i grup zrzeszających turystów i podróżników w Polsce.
Wyniki:
Badana grupa turystów przejawiła niezadowalający poziom świadomości zagrożeń, na jakie mogą być narażeni podczas egzotycznego wyjazdu. Ankietowani nie potrafili wskazać wszystkich chorób zagrażających ich zdrowiu w tropikach. Ponad 43% badanych, podróżując z dziećmi do 6. roku życia, nie wprowadziła ograniczeń żywieniowych. Grupa ok. 16% ankietowanych, uznając, że szczepionki powinny stanowić wyposażenie apteczki, wykazała się niskim stanem wiedzy na temat szczepień. Znaczna część respondentów przyznała, że informacje dotyczące zdrowia, jakie uzyskali w biurze podróży, były niewystarczające. Osoby te rzadko poszukiwały informacji w specjalistycznych centrach medycyny podróży i u lekarzy.
Wnioski:
Wyniki oraz obserwacje innych badaczy przemawiają za koniecznością wprowadzenia dodatkowych działań edukacyjnych kierowanych do pracowników ochrony zdrowia oraz studentów uczelni medycznych, podkreślają także pilną potrzebę edukacji pracowników biur podróży.
Objectives:
Travelling to exotic destinations is associated with the risk of diseases typical for the region visited. The use of prophylaxis makes it possible to avoid or significantly reduce the risk of exotic disease. It is necessary to observe personal hygiene and nutrition, wash hands frequently, properly equip a first-aid kit and apply immunoprophylaxis depending on the location. The purpose of the study was to assess the knowledge and habits of travellers about possible microbiological hazards and their knowledge concerning methods of prevention.
Material and methods:
Material consisted of data from 250 electronic anonymous surveys. A diagnostic survey (the so-called snowball method) was used. The study was conducted among users of online travel forums and groups of tourists and travellers in Poland.
Results:
The study group of tourists manifested an unsatisfactory level of awareness of the risks associated with travelling to an exotic country. The respondents were unable to identify all diseases that threatened their health in the tropics. More than 43% of respondents travelling with children up to 6 years of age did not introduce dietary restrictions. Approximately 16% of respondents considering that should first aid kits be equipped with vaccines, and showed a low level of knowledge about vaccination. A large proportion of the respondents admitted that the health information they received from the travel agency was insufficient. Respondents rarely sought information in specialist travel medicine centres and physicians.
Conclusions:
The results and observations of other researchers point to the need for additional education for health workers, students of medical schools, and emphasize the urgent need to educate travel agency staff.
REFERENCJE (16)
2.
Wroczyńska A. Dynamika ruchu turystycznego w Polsce i na świecie oraz zagrożenia z nią związane. Zakażenia 2009; 2: 4–8.
3.
Centrum Medyczne Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, Polacy coraz częściej narażeni na choroby tropikalne.
http://www.cmwum.pl/szczepieni... (dostęp: 07.07.2017).
5.
Steffen R, Hill D, DuPont H. Traveler’s Diarrhea. A Clinical Review. JAMA 2015; 313: 71–80.
6.
Baumann-Popczyk A. Wirusowe zapalenie wątroby typu A w Polsce w 2009 roku. Przegląd Epidemiologiczny 2011; 65: 255–258.
10.
Pancer K, Szkoda M, Gut W. Zwalczanie zakażeń wirusem denga w Polsce i ich rozpoznanie. Przegl Epidemiol 2014; 68: 747–750.
11.
Korzeniewski K. Gorączki krwotoczne, Wybrane Problemy kliniczne. Forum Medycyny Rodzinnej 2012; 5: 205–221.
12.
World Health Organization, Zika virus infection: global update on epidemiology and potentially associated clinical manifestations (dostęp: 07.07.2017).
13.
Mianowany M. Ocena poziomu wiedzy i świadomości studentów na temat zagrożeń biologicznych występujących w krajach tropikalnych. PHiE 2012; 93: 385–391.
14.
Korzeniewski K. Medycyna podróży – o czym każdy lekarz wiedzieć powinien. Family Medicine & Promary Care Review 2012; 14; 457–461.
15.
Teodósio R, Gonçalves L, Imperatori E. Pharmacists and Travel Advice for Tropics in Lisbon. J Travel Med. 2006; 5: 281–287.