Wprowadzenie i cel:
Bakterie Borrelia miyamotoi należą do grupy krętków wywołujących gorączki powrotne. Obec - nie są jedynymi znanymi bakteriami wywołującymi gorączki powrotne, transmitowanymi przez kleszcze twarde. Borrelia miyamotoi występuje powszechnie na terenie półkuli północnej i coraz częściej odnotowuje się występowanie infekcji powodowanych przez te bakterie. Celem pracy była analiza dostępnej literatury naukowej dotyczącej występowania krętków Borrelia miyamotoi w środowisku oraz przypadków infekcji powodowanych przez te krętki.

Metody przeglądu:
Przeglądu oraz analizy piśmiennictwa dokonano, przeszukując bazę danych PUBMED. W publikacji uwzględniono jedynie prace oryginalne. Z przeglądu wykluczono publikacje inne niż w języku angielskim, prace przeglądowe oraz metaanalizy.

Opis stanu wiedzy:
Głównym wektorem krętków Borrelia miyamotoi, podobnie jak w przypadku czynnika etiologicznego boreliozy z Lyme, są kleszcze z rodzaju Ixodes. Badania środowiskowe wskazują, że w krążeniu patogenów w przyrodzie znaczącą rolę odgrywają gryzonie. Pierwszy przypadek zakażenia człowieka opisano w 2011 roku w Rosji. Najczęstszymi objawami choroby są gorączka, osłabienie, ból głowy, ból mięśni i stawów, mdłości.

Podsumowanie:
W przeciwieństwie do boreliozy z Lyme, zakażenia powodowane przez krętki Borrelia miyamotoi są znacznie rzadziej diagnozowane. Liczba przypadków boreliozy Miyamotoi może być jednak niedoszacowana, gdyż dostęp zarówno do wystandaryzowanych testów serologicznych, jak i badań molekularnych jest znacznie utrudniony. Biorąc pod uwagę fakt, iż zasięg występowania Borrelia miyamotoi pokrywa się z obszarem występowania bakterii Borrelia burgdorferi, należy mieć na uwadze możliwość nabycia infekcji powodowanej przez krętki z grupy gorączek powrotnych na całym obszarze endemicznego występowania kleszczy z rodzaju Ixodes.