Wprowadzenie i cel pracy:
Nowotwory złośliwe są jedną z głównych przyczyn umieralności w Polsce. Choroby nowotworowe są ściśle związane z wysokim ryzykiem niedożywienia, którego objawy dotyczą od 10 do aż 90% chorych. Ponadto jest ono bezpośrednią przyczyną zgonu u 20% pacjentów onkologicznych. Celem pracy było przedstawienie przyczyn oraz następstw niedożywienia, jak również znaczenia prawidłowego stanu odżywienia dla skuteczności leczenia onkologicznego i poprawy jakości życia pacjenta.

Skrócony opis stanu wiedzy:
Niedożywienie powinno być możliwie wcześnie rozpoznane oraz leczone według obowiązujących standardów. W 2019 roku Europejskie Towarzystwo Żywienia Klinicznego i Metabolizmu opublikowało nowe kryteria diagnozowania niedożywienia. Ryzyko żywieniowe określa się za pomocą badań przesiewowych, a gdy wynik jest pozytywny, przeprowadza się dalszą diagnostykę. Nierozpoznane i nieleczone niedożywienie prowadzi do poważnych konsekwencji zarówno zdrowotnych, jak i ekonomicznych. Wpływa ono niekorzystnie na funkcjonowanie każdego na-rządu, co z kolei przekłada się m.in. na gorszą przeżywalność pacjentów oraz wzrost kosztów leczenia. U pacjentów onkologicznych przyczyną zaburzeń odżywiania mogą być zarówno czynniki metaboliczne, jak i niemetaboliczne. Liczne towarzystwa naukowe podkreślają rolę leczenia żywieniowego u pacjentów z chorobami nowotworowymi, ponieważ właściwe wsparcie żywieniowe pozytywnie wpływa na wyniki kliniczne pacjentów i skraca hospitalizację.

Podsumowanie:
Problem niedożywienia związanego z chorobą nadal jest lekceważony, mimo że stale przybywa dowodów na istnienie korzyści wynikających z interwencji żywieniowych. Potrzebne są działania na rzecz poprawy stanu odżywienia pacjentów onkologicznych w Polsce, a tym samym efektów ich leczenia oraz jakości życia