Wprowadzenie i cel pracy:
W obrębie diet alternatywnych coraz większą popularność zyskuje dieta ketogeniczna (KD). Celem pracy było określenie motywacji kobiet aktywnych fizycznie do zastosowania KD oraz zbadanie, czy rezultaty diety były spełnieniem ich oczekiwań, a także ocena ich sposobu żywienia i stanu odżywienia w okresie ketozy żywieniowej.

Materiał i metody:
Badaniami objęto 500 kobiet w wieku 40,5 ± 12,2 lat, w tym: 250 – będących w trakcie KD, trwającej średnio półtora miesiąca (grupa I) oraz 250 – będących już po zakończeniu KD, która trwała średnio 3 miesiące (grupa II). Częstość spożycia produktów będących źródłem tłuszczów, białek i węglowodanów określono w 2 kategoriach: często (kilka razy w tygodniu do kilku razy dziennie) oraz rzadko (raz w tygodniu – nigdy). Stan odżywienia oceniany był w poszczególnych przedziałach BMI.

Wyniki:
Trzy czwarte kobiet z obu grup stosowało KD w celu utraty masy ciała i większość z nich deklarowała osiągnięcie zamierzonego celu. Produkty dozwolone i zalecane w KD były spożywane często przez większość kobiet, ale popełniane były również błędy dietetyczne. 62% kobiet uzupełniało dietę suplementami. W wyniku stosowania KD odsetek kobiet z nadmiarem masy ciała (z otyłością i nadwagą) zmniejszył się w grupie I z 87% do 54%, a w grupie II – z 87% do 37%, przy czym w obu grupach liczba kobiet z nadwagą (których BMI mieści się w przedziale 25–29,9) zmniejszyła się istotnie statystycznie. Większość kobiet podejmowała KD bez konsultacji z lekarzem ani dietetykiem. W grupie II częstą przyczyną zakończenia KD było złe samopoczucie.

Wnioski:
Konieczne jest większe zaangażowanie lekarzy i dietetyków w propagowanie wiedzy o przeciwwskazaniach i ewentualnych negatywnych konsekwencjach wprowadzania organizmu w stan ketozy żywieniowej oraz o konieczności sprawdzania stanu zdrowia przed wdrożeniem i w trakcie stosowania KD.