Cel pracy:
Wprowadzenie. System publicznego ubezpieczenia zdrowotnego w Polsce gwarantuje dzieciom bezpłatny dostęp do świadczeń, boryka się jednak z problemami organizacyjno-finansowymi związanymi z pokryciem kosztów leczenia. Cel pracy. Poznanie i ocena korzystania z opieki zdrowotnej przez rodziny z dziećmi w Polsce.

Materiał i metody:
Informacje o korzystaniu z opieki zdrowotnej przez gospodarstwa jednorodzinne w Polsce w latach 2009–2015 zostały uzyskane z raportów „Diagnoza Społeczna”. W badaniu analizowano źródła finansowania opieki zdrowotnej, powody rezygnacji ze świadczeń zdrowotnych, wysokość wydatków oraz gotowość do wykupienia dodatkowego ubezpieczenia zdrowotnego.

Wyniki:
Gospodarstwa jednorodzinne najczęściej korzystały z opieki zdrowotnej finansowanej ze środków publicznych (93,5%–96,2%), przy czym wysoki odsetek rodzin z 1 lub 2 dzieci korzystał również z usług finansowanych ze środków prywatnych i abonamentów opłacanych przez pracodawcę. We wszystkich analizowanych typach gospodarstw jednorodzinnych rezygnacje z opieki zdrowotnej z powodów finansowych w największym stopniu dotyczyły wyjazdu do sanatorium, leczenia zębów oraz rehabilitacji. Rodziny niepełne w porównaniu do pozostałych typów gospodarstw jednorodzinnych najczęściej rezygnowały z usług opieki zdrowotnej z powodów finansowych, pomimo występowania takiej potrzeby, a także ponosiły najniższe wydatki na leczenie, badania i leki.

Wnioski:
Istnieją zróżnicowania w korzystaniu z usług prywatnej opieki zdrowotnej oraz rezygnacji ze świadczeń w zależności od liczby dzieci w rodzinie. Znaczne bariery w dostępie do opieki zdrowotnej występujące wśród rodzin niepełnych wymagają aktywnych działań instytucji zdrowia publicznego w zakresie tworzenia rozwiązań skierowanych na ochronę dzieci w gorszej sytuacji społeczno - ekonomicznej.