Wprowadzenie i cel:
Humanizm w opiece medycznej ma kluczowe znaczenie dla poprawy poziomu usług medycznych oraz utrzymania prawidłowej relacji między personelem medycznym a pacjentem, zaś prawidłowa komunikacja jest jednym z czynników zwiększonej satysfakcji pacjentów. Celem opracowania jest identyfikacja kluczowych wskaźników pojęcia humanizacji medycyny z perspektywy lekarzy i lekarek oraz określenie ich zasobów komunikacyjnych w podziale na płeć.

Materiał i metody:
W badaniu ankietowym, przeprowadzonym w okresie od 21 lutego do 28 kwietnia 2022 roku, uczestniczyło 498 osób, które zadeklarowały, że na co dzień pracują z pacjentami, z czego 48,6% (N = 242) grupy stanowili lekarze, zaś i 51,4% (N = 256) – lekarki. Średnia wieku ankietowanych wynosiła 48,3 (SD = 12,5) lat. W badaniu zastosowano pytanie odnoszące się do najważniejszych aspektów w codziennej pracy z pacjentami stworzone przez zespół badawczy oraz Samoopisową Skalę Umiejętności Komunikacyjnych Pracowników Ochrony Zdrowia (HP-CSS).

Wyniki:
Wśród najważniejszych składowych pracy z pacjentem znalazły się: staranność i dokładność wykonywanych działań (47,6%), jasna i zrozumiała komunikacja (44,2%) oraz indywidualne podejście do pacjenta (40,4%). Różnice w obszarze wymiarów umiejętności komunikacyjnych wskazują, że lekarki i lekarze nie różnią się w zakresie szacunku okazywanego pacjentom (p = 0,512). Istotnie wyższe wyniki uzyskały lekarki w obszarze empatii (p = 0,004), natomiast w zakresie asertywności to mężczyźni (p = 0,029) osiągali wyższe wartości.

Wnioski:
Wyniki badań niosą implikacje zarówno dla kadry dydaktycznej, jak i dla osób pracujących w sektorze ochrony zdrowia, podkreślając znaczenie rozwijania kompetencji komunikacyjnych, przy czym w planowaniu działań istotne jest uwzględnianie różnic między kobietami a mężczyznami.