Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) w dokumencie „Zdrowie dla wszystkich” z 1993 roku stwierdziła, że w celu poprawy publicznych i zawodowych kompetencji w zakresie promocji zdrowia i popularyzacji zachowań prozdrowotnych niezbędna jest szeroka edukacja zdrowotna we wszystkich aspektach działalności społeczeństwa, jak i funkcjonowania jednostki. W świetle tak sformułowanych celów współczesna edukacja zdrowotna powinna być ukierunkowana na dostarczaniu rzetelnej wiedzy i informacji na temat zdrowia. Musi ona uwzglęniać wszystkie aspekty działalności gospodarczej państwa, jak i indywidualnych zachowań człowieka mających wpływ na stan zdrowia. Znacząca jest tu rola personelu medycznego, który poprzez swoje działania w obszarze edukacji zdrowotnej może wpływać nie tylko na wzrost świadomości, ale i zmianę zachowań społecznych. Zawód ratownika medycznego kojarzony jest niemal wyłącznie z wykonywaniem procedur medycznych, jednak w świetle obecnie obowiązujących przepisów prawa członkowie tej grupy zawodowej powinni również podejmować czynności o charakterze edukacyjnym na rzecz poprawy stanu zdrowia pacjentów. Realizacja tego typu działań ma na celu przekazanie wiedzy na temat zdrowia, zwiększenie świadomości w zakresie korzyści wynikających z podejmowania zachowań prozdrowotnych oraz przejęcie kontroli nad zdrowiem. Natomiast w przypadku chorób przewlekłych prawidłowo prowadzona komunikacja terapeutyczna może w znacznym stopniu złagodzić przebieg tych chorób, spowalniać ich postęp i minimalizować częstość powikłań.