Wprowadzenie i cel:
Eozynofilowe zapalenie przełyku jest chorobą o podłożu immunologicznym. Klinicznie charakteryzuje się dysfunkcją przełyku, natomiast histologicznie – zapalnym naciekiem eozynofilów w ścianie tego narządu. Przewlekły stan zapalny w ścianie przełyku prowadzi do zmian strukturalnych i wtórnie – do narastających objawów dysfagii. Celem niniejszej pracy jest omówienie aktualnej wiedzy na temat eozynofilowego zapalenia przełyku oraz nowych możliwości leczenia tej choroby.

Metody przeglądu:
Do przeglądu piśmiennictwa użyto bazy PubMed. Elektroniczne wyszukiwanie literatury przeprowadzono z ograniczeniem do konkretnych lat publikacji (2007–2023), przy użyciu terminów wyszukiwania w postaci następujących fraz w języku angielskim: „eosinophilic esophagitis”, „eosinophilic esophagitis treatment”, „eosinophilic esophagitis biological treatment”, „eosinophilic esophagitis epidemiology”. Wszystkie wyszukane artykuły poddano analizie. Do przeglądu włączono zarówno prace oryginalne, jak i badania randomizowane podwójnie zaślepione, kontrolowane placebo.

Opis stanu wiedzy:
Etiologia eozynofilowego zapalenia przełyku wciąż nie jest dokładnie określona. Uważa się, że bezpośrednią przyczyną tej choroby jest upośledzenie funkcji nabłonka przełyku oraz eozynofilów. Dotychczas stosowane leki, takie jak IPP oraz GKS, nie dają w pełni satysfakcjonujących efektów dla pacjentów, trwają zatem dalsze poszukiwania optymalnej terapii.

Podsumowanie:
Eozynofilowe zapalenie przełyku jest chorobą istotnie obniżającą komfort życia pacjentów, a obecne opcje terapeutyczne nie zawsze pozwalają na długotrwałą remisję jej objawów. Coraz lepsze zrozumienie patomechanizmu choroby umożliwia wprowadzanie precyzyjnie ukierunkowanego leczenia. Duże nadzieje pokłada się w terapii biologicznej.