Wstęp:
Osoby z niepełnosprawnością, poza problemami zdrowotnymi, zwykle borykają się z ograniczeniami w funkcjonowaniu na płaszczyźnie społecznej, zawodowej, ekonomicznej. W celu poprawy sytuacji życiowej osób niepełnosprawnych powoływane są instytucje, których celem jest rehabilitacja, wspieranie aktywności i pomoc materialna, jak też podejmowane są działania pozainstytucjonalne, w głównej mierze realizowane w obrębie grup samopomocowych.

Cel pracy:
Celem pracy jest ukazanie niektórych działań instytucjonalnych na rzecz osób z niepełną sprawnością.

Stan wiedzy:
Działania instytucjonalne podejmowane na rzecz osób niepełnosprawnych mają charakter długofalowy i wielopłaszczyznowy, polegają na redukcji barier fizycznych, ale nade wszystko powinny prowadzić do likwidacji barier społecznych, na które napotykają niepełnosprawni. Wśród instytucji o zasięgu ogólnopolskim działających na rzecz niepełnosprawnych znajdują się m.in. PFRON, Biuro Pełnomocnika Rządu do Spraw Osób Niepełnosprawnych, organy pomocy społecznej.

Podsumowanie:
Negatywne zmiany w strukturze demograficznej naszego społeczeństwa oraz związany z tym wzrost liczby osób dotkniętych niepełnosprawnością będą coraz bardziej istotną kwestią społeczną. Wymusza to podjęcie kroków prawnych w ramach polityki społecznej, których celem będzie zabezpieczenie społeczne i socjalne osób o niepełnej sprawności. Istotą szeroko zakrojonych i skoordynowanych działań wielu instytucji powinno być przeciwdziałanie wykluczeniu społecznemu tych osób, ale również przygotowanie odpowiedniego pola do ich aktywności.