Online first
Bieżący numer
Archiwum
O czasopiśmie
Polityka etyki publikacyjnej
System antyplagiatowy
Instrukcje dla Autorów
Instrukcje dla Recenzentów
Zespół Redakcyjny
Komitet Redakcyjny
Recenzenci
Wszyscy recenzenci
2023
2022
2021
2020
2019
2018
2017
2016
Kontakt
Bazy indeksacyjne
Klauzula przetwarzania danych osobowych (RODO)
PRACA ORYGINALNA
Doposażenie państwowej osoby prawnej w trybie art. 51a Ustawy o gospodarce nieruchomościami na przykładzie SPZOZ-u – zagadnienia prawne i studium przypadku
1
Wyższa Szkoła Biznesu – National Louis University, Polska
2
Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna, Polska
3
Polska Akademia Nauk – Stacja Naukowa w Wiedniu, Austria
Autor do korespondencji
Patryk Tomasz Wicher
Wyższa Szkoła Biznesu - National Louis University, Zielona 27, 33-300, Nowy Sącz, Polska
Wyższa Szkoła Biznesu - National Louis University, Zielona 27, 33-300, Nowy Sącz, Polska
Med Og Nauk Zdr. 2022;28(4):333-340
SŁOWA KLUCZOWE
doposażenie państwowej osoby prawnejochrona zdrowiaSPZOZart. 51a Ustawy o gospodarce nieruchomościamigospodarka nieruchomościami
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Wprowadzenie i cel pracy:
W 2017 roku do polskiego porządku prawnego wprowadzono regulację umożliwiającą doposażenie państwowej osoby prawnej oraz państwowej jednostki organizacyjnej w nieruchomości Skarbu Państwa (art. 51a Ustawy o gospodarce nieruchomościami). Intencją ustawodawcy było rozszerzenie katalogu praw do nieruchomości, które mogą być wniesione tytułem wyposażenia lub doposażenia państwowej osoby prawnej. Celem niniejszego artykułu jest ustalenie, jak kształtuje się praktyka stosowania ww. regulacji
Materiał i metody:
Autorzy przedstawili studium przypadku procedury doposażenia Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej Sanatorium Uzdrowiskowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji (SPZOZ SU MSWiA) w Krynicy-Zdroju w nieruchomość poprzez przeniesienia prawa własności nieruchomości w trybie art. 51a Ustawy o gospodarce nieruchomościami. Dokonano również przekrojowego badania zastosowania tego przepisu na podstawie ankiety skierowanej do podmiotów, które złożyły wniosek o doposażenie.
Wyniki:
Badanie wykazało przewlekłość prowadzonych postępowań o doposażenie, co po części wynika z czynników niezależnych od organu podejmującego decyzję w sprawie doposażenia w nieruchomość poprzez przeniesienie prawa własności. Najczęściej odmowa doposażenia wynikała z braku możliwości wskazania nieruchomości Skarbu Państwa spełniających kryteria wnioskujących podmiotów. W praktyce zastosowanie znalazł wyłącznie model doposażenia polegający na przeniesieniu prawa własności na wnioskodawcę, który jużużytkował daną nieruchomość Skarbu Państwa, lub sytuacja, gdy wnioskodawca wskazał nieruchomość do doposażenia.
Wnioski:
Przedmiotowa regulacja cieszy się zainteresowaniem. Wymagana jest jednak ingerencja ze strony ustawodawcy, aby wzmocnić pozycję wnioskodawcy jako podmiotu oczekującego rozstrzygnięcia sprawy, np. poprzez wskazanie w ustawie maksymalnego czasu na rozstrzygnięcie wniosków o doposażenie. W innym przypadku regulacja nie będzie spełniać celu, jakim jest umożliwienie dalszego rozwoju działalności podmiotów wnioskujących o doposażenie.
W 2017 roku do polskiego porządku prawnego wprowadzono regulację umożliwiającą doposażenie państwowej osoby prawnej oraz państwowej jednostki organizacyjnej w nieruchomości Skarbu Państwa (art. 51a Ustawy o gospodarce nieruchomościami). Intencją ustawodawcy było rozszerzenie katalogu praw do nieruchomości, które mogą być wniesione tytułem wyposażenia lub doposażenia państwowej osoby prawnej. Celem niniejszego artykułu jest ustalenie, jak kształtuje się praktyka stosowania ww. regulacji
Materiał i metody:
Autorzy przedstawili studium przypadku procedury doposażenia Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej Sanatorium Uzdrowiskowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji (SPZOZ SU MSWiA) w Krynicy-Zdroju w nieruchomość poprzez przeniesienia prawa własności nieruchomości w trybie art. 51a Ustawy o gospodarce nieruchomościami. Dokonano również przekrojowego badania zastosowania tego przepisu na podstawie ankiety skierowanej do podmiotów, które złożyły wniosek o doposażenie.
Wyniki:
Badanie wykazało przewlekłość prowadzonych postępowań o doposażenie, co po części wynika z czynników niezależnych od organu podejmującego decyzję w sprawie doposażenia w nieruchomość poprzez przeniesienie prawa własności. Najczęściej odmowa doposażenia wynikała z braku możliwości wskazania nieruchomości Skarbu Państwa spełniających kryteria wnioskujących podmiotów. W praktyce zastosowanie znalazł wyłącznie model doposażenia polegający na przeniesieniu prawa własności na wnioskodawcę, który jużużytkował daną nieruchomość Skarbu Państwa, lub sytuacja, gdy wnioskodawca wskazał nieruchomość do doposażenia.
Wnioski:
Przedmiotowa regulacja cieszy się zainteresowaniem. Wymagana jest jednak ingerencja ze strony ustawodawcy, aby wzmocnić pozycję wnioskodawcy jako podmiotu oczekującego rozstrzygnięcia sprawy, np. poprzez wskazanie w ustawie maksymalnego czasu na rozstrzygnięcie wniosków o doposażenie. W innym przypadku regulacja nie będzie spełniać celu, jakim jest umożliwienie dalszego rozwoju działalności podmiotów wnioskujących o doposażenie.
Introduction and objective:
In 2017, a regulation enabling the retrofitting of property rights from the State Treasury to state legal persons and state organizational units (Art. 51a of the Real Estate Management Act) was introduced in Poland. The policymakers intended to expand the catalogue of rights to real estate by allowing the equipment or retrofitting of property to state legal persons. The purpose of this article was to determine how the above-mentioned regulation is applied in praxis.
Material and methods:
The authors presented a case study exemplifying the procedures necessary for retrofitting the Independent Public Health Unit, Health Farm, Ministry of Interior and Administration, in Krynica-Zdrój retrofitting of property rights under Art. 51a of the Real Estate Management Act. Additionally, a cross-study was conducted concerning the application of Art. 51 based on a survey addressed to entities that have applied for property rights assignment to investigate the success rate, usefulness, and difficulties related to the procedure.
Results:
The research showed an excessive length of the conducted proceedings for equipment of property rights, which was partly due to factors beyond the control of the authority deciding on granting ownership of the property rights. Most often, the refusal to grant ownership resulted from inability to indicate a real estate that would meet the criteria of the applying entities. In praxis, mainly the transfer of ownership rights to (1) applicants who had already used a given property; or (2) applicants who have indicated the exact property that they would like to receive was successful.
Conclusions:
The analyzed regulation has gained popularity. However, an intervention on the part of the legislator to strengthen the position of the applicant is needed. For example, it is necessary to indicate the maximum time public administration has for deciding on retrofitting of property rights. Otherwise, the regulation will not fulfil the purpose of enabling further development of entities applying for retrofitting of property rights.
In 2017, a regulation enabling the retrofitting of property rights from the State Treasury to state legal persons and state organizational units (Art. 51a of the Real Estate Management Act) was introduced in Poland. The policymakers intended to expand the catalogue of rights to real estate by allowing the equipment or retrofitting of property to state legal persons. The purpose of this article was to determine how the above-mentioned regulation is applied in praxis.
Material and methods:
The authors presented a case study exemplifying the procedures necessary for retrofitting the Independent Public Health Unit, Health Farm, Ministry of Interior and Administration, in Krynica-Zdrój retrofitting of property rights under Art. 51a of the Real Estate Management Act. Additionally, a cross-study was conducted concerning the application of Art. 51 based on a survey addressed to entities that have applied for property rights assignment to investigate the success rate, usefulness, and difficulties related to the procedure.
Results:
The research showed an excessive length of the conducted proceedings for equipment of property rights, which was partly due to factors beyond the control of the authority deciding on granting ownership of the property rights. Most often, the refusal to grant ownership resulted from inability to indicate a real estate that would meet the criteria of the applying entities. In praxis, mainly the transfer of ownership rights to (1) applicants who had already used a given property; or (2) applicants who have indicated the exact property that they would like to receive was successful.
Conclusions:
The analyzed regulation has gained popularity. However, an intervention on the part of the legislator to strengthen the position of the applicant is needed. For example, it is necessary to indicate the maximum time public administration has for deciding on retrofitting of property rights. Otherwise, the regulation will not fulfil the purpose of enabling further development of entities applying for retrofitting of property rights.
Wicher PT, Mółka M, Śliwczyński A, Kaim M. Doposażenie państwowej osoby prawnej w trybie art. 51a Ustawy o gospodarce nieruchomościami
na przykładzie SPZOZ-u – zagadnienia prawne i studium przypadku. Med Og Nauk Zdr. 2022; 28(4): 333–340. doi: 10.26444/monz/156375
REFERENCJE (20)
1.
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (DzU z 1997 r., Nr 78, poz. 483 ze zm.).
2.
MH, editor. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej, Komentarz, art. 216. Warszawa: Lexis Nexis; 2014.
3.
Klat-Górska E. Prawo gospodarowania nieruchomościami. In: Miemiec M, editor. Materialne prawo administracyjne. Warszawa: Wyd. Wolters Kluwer; 2013. p. 249.
4.
Ustawa z dnia 16 grudnia 2016 r. o zasadach gospodarowania mieniem państwowym (tj. DzU z 2019 r., poz. 1302 ze zm).
5.
Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 22 czerwca 2001 r. w sprawie wykazu samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej, które zostały przejęte przez gminy, powiaty i samorządy województw (DzU z 2001 r., Nr 65, poz. 659 ze zm.).
8.
Ustawa z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (tj. DzU z 2022 r., poz. 633 ze zm.).
9.
Dercz M, Rek T, Ustawa o działalności leczniczej, art. 50a. Komentarz. 3rd ed. Warszawa: Wyd. Wolters Kluwer; 2019.
10.
Mucha J. Interwencje państwa w system opieki zdrowotnej. Racje ekonomiczne. Pomoc społeczna. 2006;7:11.
11.
Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 22 czerwca 2001 r. w sprawie wykazu samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej, które zostały przejęte przez gminy, powiaty i samorządy województw (DzU.z 2001 r., Nr 65, poz. 659 ze zm.)
12.
Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (tj. DzU z 2021 r., poz. 112 ze zm.).
14.
Bończak-Kucharczyk E, Ustawa o gospodarce nieruchomościami, art. 51a. Komentarz aktualizowany. Warszawa: Wyd. Wolters Kluwer; 2018.
15.
Statut Sanatorium został nadany Zarządzeniem nr 11 Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 23 marca 2017 r. w sprawie nadania statutu Samodzielnemu Publicznemu Zakładowi Opieki Zdrowotnej Sanatorium.
16.
Chełchowski A, Cechowski P, editor. Ustawa o gospodarce nieruchomościami. Komentarz, art. 43. Warszawa: Wyd. Wolters Kluwer; 2015.
17.
Bończak-Kucharczyk E. Ustawa o gospodarce nieruchomościami,, art. 43; wyrok WSA w Warszawie z dnia 3 czerwca 2004 r., sygn. akt I SA 2372/02.
18.
Ustawa z dnia 17 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (tj. DzU z 2022 r., poz. 1360 ze zm.).
19.
Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (tj. DzU z 2022 r., poz. 902).
20.
Pismo Ministra Rozwoju i Technologii z dnia 17 marca 2022 roku, sygnatura BM-II.015.89.2022.1.
Udostępnij
ARTYKUŁ POWIĄZANY
| eISSN: | 2084-4905 |
| ISSN: | 2083-4543 |
Przetwarzamy dane osobowe zbierane podczas odwiedzania serwisu. Realizacja funkcji pozyskiwania informacji o użytkownikach i ich zachowaniu odbywa się poprzez dobrowolnie wprowadzone w formularzach informacje oraz zapisywanie w urządzeniach końcowych plików cookies (tzw. ciasteczka). Dane, w tym pliki cookies, wykorzystywane są w celu realizacji usług, zapewnienia wygodnego korzystania ze strony oraz w celu monitorowania ruchu zgodnie z Polityką prywatności. Dane są także zbierane i przetwarzane przez narzędzie Google Analytics (więcej).
Możesz zmienić ustawienia cookies w swojej przeglądarce. Ograniczenie stosowania plików cookies w konfiguracji przeglądarki może wpłynąć na niektóre funkcjonalności dostępne na stronie.
Możesz zmienić ustawienia cookies w swojej przeglądarce. Ograniczenie stosowania plików cookies w konfiguracji przeglądarki może wpłynąć na niektóre funkcjonalności dostępne na stronie.
