Wprowadzenie i cel pracy:
Depresja poporodowa jest chorobą, która dotyczy ok. 7–19% położnic. Występowanie depresji niesie negatywne skutki zarówno dla matki, jak i dziecka oraz wpływa negatywnie na funkcjonowanie rodziny. Ocena stanu pacjentki powinna być zawsze przeprowadzona na podstawie wywiadu nastawionego na aspekty psychologiczne i społeczne oraz z zastosowaniem odpowiednich narzędzi skriningowych. Celem pracy jest poszerzenie świadomości społecznej problemu, którym jest depresja poporodowa, jej konsekwencji oraz sposobów wsparcia kobiet. Publikacja ma wymiar praktyczny – dostarcza konkretnych wskazówek dla pracowników ochrony zdrowia, które umożliwiają wczesne wykrycie oraz monitorowanie ryzyka wystąpienia depresji u pacjentki.

Metody przeglądu:
Artykuł przygotowano na bazie materiałów pozyskanych z bazy elektronicznej PubMed, przeglądu rekomendacji oraz aktualnych standardów postępowania. Materiały dobrano, stosując słowa kluczowe: „postpartum”, „depression”, „mood”, „disorders”, „pregnancy”, „postnatal”, „depresja”, „poporodowa”, „połóg”, „algorytm” oraz uwzględniając ocenę użyteczności wykorzystania wyników badania/ wniosków dla praktyków. Artykuł powstał głównie na podstawie aktualnego piśmiennictwa.

Opis stanu wiedzy:
Zgodnie z aktualnym stanem wiedzy depresja poporodowa jest powszechną chorobą, jednakże często pozostaje niezdiagnozowana. Podkreśla się kluczowe znaczenie pracowników ochrony zdrowia, lekarzy ginekologów-położników i położnych w rozpoznawaniu tej choroby oraz opiece nad chorymi oraz bardzo istotny wpływ wsparcia społecznego udzielanego kobiecie na przebieg depresji oraz proces leczenia. Wczesna interwencja u matki pozwala skutecznie ograniczyć konsekwencje choroby dla jej dziecka.

Podsumowanie:
Podsumowując, bardzo istotne jest monitorowanie czynników ryzyka i właściwe postępowanie w przypadku podwyższonego ryzyka wystąpienia depresji u położnic.