Koszty świadczenia usług opiekuńczych dla osób zależnych w miejscu zamieszkania w Polsce w latach 2015–2017. Wyzwania dla samorządów

Cel pracy:
Zapewnienie bezpieczeństwa i profesjonalnej opieki osobom zależnym, w tym starszym i niepełnosprawnym, w ich miejscu zamieszkania jest bez wątpienia jednym z największych wyzwań dla polityki zdrowotnej i pomocy społecznej. Celem pracy była analiza kosztów realizacji usług opiekuńczych Polsce w latach 2015–2017 oraz na tej podstawie wskazanie potrzeb w tym zakresie w najbliższej perspektywie czasowej.

Materiał i metody:
W procesie badawczym materiał z 12 miast w Polsce poddano analizie pod względem formy świadczonych usług opiekuńczych, tj.: usługi opiekuńcze i specjalistyczne usługi opiekuńcze jako zadania własne – finansowane z budżetu gminy oraz specjalistyczne usługi opiekuńcze dla osób z zaburzeniami psychicznymi – zadanie zlecone finansowane z budżetu państwa.

Wyniki:
Usługi opiekuńcze (UO), nazywane również usługami gospodarczymi, są najczęściej przyznawaną formą pomocy, a korzystają z nich najczęściej osoby powyżej 80. roku życia. SUOP dedykowane są głównie osobom młodym. W większości badanych miast koszty ponoszone na świadczone usługi opiekuńcze wzrastały każdego roku, jednak największe podwyżki odnotowano w roku 2017.

Wnioski:
Usługi opiekuńcze są podstawową i najmniej kosztowną formą opieki nad osobą starszą w jej miejscu zamieszkania. Mimo to rosnące w tym zakresie zapotrzebowanie powoduje konieczność corocznego zwiększania budżetów gmin na to zadanie. Brak wprowadzenia ogólnopolskich standardów w zakresie świadczenia usług opiekuńczych skutkuje tym, iż nie sporządzono szczegółowego katalogu czynności przewidzianych do wykonania w ramach pracy opiekuna w środowisku osoby starszej. Wzrost płacy minimalnej ma istotne przełożenie na koszty świadczonych usług, jednak godzinowe ich rozliczanie utrudnia faktyczną ocenę jakości ich świadczenia.

Introduction and objective:
The provision of safety and professional care for dependent persons, including the elderly and the disabled at home, is one of the biggest challenges for health policy and social assistance. The aim of the study is to analyse the costs of care services in Poland in 2015–2017, and to identify future needs.

Material and methods:
In the research process, material from 12 out of 27 randomly-selected Polish cities with over 120,000 inhabitants was analysed in terms of the form of care services provided, i.e. care services, specialist care services as municipalities’ own tasks, and financed from the municipal budget, and specialist care services for persons with mental disorders – commissioned tasks financed from the State budget.

Results:
UOs (also called housekeeping services), are the most frequently granted form of assistance, and are most often used by persons over 80 years of age. SUOP are mainly provided to young people. In the majority of the cities in the study, the cost of care services increased every year, with the largest increase recorded in 2017.

Conclusions:
It was concluded that care services are the fundamental and least costly form of care for elderly persons at home. Despite this, growing demand in this area necessitates increased annual budgets of Polish municipalities for this purpose. The lack of nationwide standards for the provision of care services prevents specification of a detailed array of activities to be performed by carers for the environment of elderly persons. Although an increased minimum salary has a significant impact on the costs of services, their hourly settlement hinders assessment of their quality. The greater the involvement of informal carers, the lower the costs for local governments.

REFERENCJE (19)

Steuden S. Psychologia starzenia się i starości, Wydawnictwo naukowe PWN, Warszawa, 2012.

eISSN:	2084-4905
ISSN:	2083-4543