Istotnym problemem klinicznym jest szybka rekonstrukcja dużych wad kostnych spowodowanych przez uraz, wycięcie guza, infekcje lub anomalię szkieletu. Autoprzeszczepy oraz alloprzeszczepy to jedne z najbardziej znanych podejść do odbudowy kości, posiadają jednak wiele ograniczeń. Inżynieria tkanki kostnej została uznana za alternatywne rozwiązanie dla odbudowy kości w przypadku, kiedy nie jest możliwe zastosowanie wszczepów naturalnych. Podstawowy model inżynierii tkankowej kości składa się z trzech elementów: rusztowania, czynników wzrostu oraz komórek macierzystych lub prekursorowych. Rola tych komórek polega na różnicowaniu ich w osteoblasty oraz tworzeniu macierzy pozakomórkowej kości. Mezenchymalne komórki macierzyste (MSCs) posiadają wymienione cechy, które czynią je obiecującym narzędziem do wspomagania odbudowy kości. MSCs są obecne w wielu tkankach, m.in. w szpiku kostnym i tkance tłuszczowej. W niniejszym artykule przedstawiamy podobieństwa i różnice pomiędzy mezenchymalnymi komórkami macierzystymi pochodzącymi ze szpiku kostnego (BMDSCs) a mezenchymalnymi komórkami macierzystymi pochodzącymi z tkanki tłuszczowej (ADSCs). Ponadto prezentujemy porównanie potencjału osteogennego tych komórek na podstawie dostępnego piśmiennictwa. Otrzymane zestawienie wykazało, że zarówno BMDSCs, jak i ADSCs posiadają zdolność osteogenną w warunkach in vitro oraz in vivo. Jednakże większość badań in vitro wskazała słabszy potencjał osteogenny ADSCs w porównaniu do BMDSCs. W przeciwieństwie do tego, badania in vivo ujawniły w środowisku naukowym więcej rozbieżnych opinii w tej kwestii. Mianowicie w niektórych pracach badawczych uznano komórki ADSCs za obiecującą alternatywę dla komórek BMDSCs stosowanych dotychczas w inżynierii tkankowej kości.