PL EN
CASE REPORT
Carbon monoxide poisoning - rescue procedure
 
More details
Hide details
1
The Jan Grodek State University in Sanok, Poland
 
2
Danylo Halytsky Lviv National Medical University, Lviv, Ukraine
 
3
Department of Toxicology and Bioanalysis, School of Pharmacy with the Division of Laboratory Medicine, Medical University of Silesia, Sosnowiec, Poland
 
 
Corresponding author
Wojciech Roczniak   

The Jan Grodek State University in Sanok, Poland
 
 
Med Og Nauk Zdr. 2020;26(3):306-308
 
KEYWORDS
TOPICS
ABSTRACT
Introduction:
Carbon monoxide is known as the ‘silent killer’. It may lead to a direct threat to people’ s life. In the statistics, carbon monoxide poisoning is in the third place after drugs and alcohol. Its victims are not only the result of accidents, but also because of deliberate action (suicide). There are many emergency medical interventions in cases of carbon monoxide poisoning.

Objective:
The aim of the study was to determine the appropriate scheme for medical rescue teams attending to the victim poisoned by carbon monoxide.

Material and Methods:
The research material was obtained from the analysis of medical record cards of rescue actions and the order of departure medical rescue team, which were directed to 70-year-old man due to carbon monoxide poisoning as a result of intentional action – a suicide attempt. The case study method was used.

Results:
Most important for the medical person assisting in a case of poisoned by carbon monoxide is the immediate interruption of exposure to the toxic gas by evacuation of the victim, and quick implementation of a high rate of oxygen flow. In such a situation, each minute is very precious. The longer the exposure to the fumes, the less likely the victim is to survive.

Conclusions:
The medical rescue team acted in accordance with the guidelines in a case of carbon monoxide poisoning. They properly implemented the medical rescue operation, but this does not always guarantee success.

REFERENCES (11)
1.
Nowak M, Kawecki M, Skotnicka J, Knefel G, Ryszkiel I. Zatrucia toksycznymi produktami spalania (CO) – medyczne i psychologiczne następstwa zatruć. In: Czerwona księga pożarów. Vol 1. CNBOP-PIB: Józefów 2016.
 
2.
Groblewska K, Królikowska A, Zieliński E, Nurczyńska E, Telak J. Zatrucie tlenkiem węgla – zadania ratownika na miejscu zdarzenia. Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza. 2014; 2: 123–132.
 
3.
Makles Z, Pośniak M. Sezon grzewczy rozpoczęty – zagrożenia czadem. Bezpiecz Pr Nauk Praktyka. 2009; 12: 13–15.
 
4.
Nieścior M, Jackowska T. Zatrucie tlenkiem węgla. Postępy Nauk Med. 2013; 7: 519–522.
 
5.
Skotnicka-Klonowicz G, Rutkowska A, Janota A, Lewartowska-Nyga D, Śmigielski J, Grochocińska P. Ostre zatrucia przypadkowe i celowe u dzieci i młodzieży w materiale Oddziału Klinicznego Medycyny Ratunkowej dla Dzieci USK nr 4 w Łodzi. Probl Hig Epidemiol. 2014; 95(2): 400–406.
 
6.
Obara K, Budrewicz S, Waliszewska-Prasół M, Rojek A, Ejma M. Toksyczne uszkodzenie mózgu z dominującym zespołem pozapiramidowym i amnestycznym w następstwie zatrucia tlenkiem węgla. Pol Przegl Neurol. 2017; 13(2): 82–87.
 
7.
Osiński P. Tlenoterapia bierna. Kurier Strażacki. 2012; 145–146: 3–5.
 
8.
Andres J. Wytyczne resuscytacji 2015. Polska Rada Resuscytacji, Kraków; 2016.
 
9.
Gontko-Romanowska K, Panieński P, Mitkowska J, Ratajczak K, Sroczyński M. Zatrucie tlenkiem węgla u dzieci w latach 2010–2012. Hygeia Publ Health. 2014; 49(3): 624–627.
 
10.
Kłys M. Toksykologia kliniczna w aspekcie historycznym i współczesnym. Przegl Lek. 2011; 68(8): 399–404.
 
11.
Gucwa J, Ostrowski M. Zaawansowane zabiegi resuscytacyjne i wybrane stany nagłe. MP: Kraków; 2018.
 
eISSN:2084-4905
ISSN:2083-4543
Journals System - logo
Scroll to top