Wprowadzenie i cel pracy:
Choroby przenoszone przez kleszcze stanowią istotny problem z zakresu problematyki zdrowia publicznego. W ostatnich latach obserwuje się wzrost zachorowań na choroby odkleszczowe. Co więcej, rozwój metod badawczych w dziedzinie biologii molekularnej przyczynił się do odkrycia nieznanych chorobotwórczych mikroorganizmów występujących w kleszczach na terenie Europy, w tym Candidatus Neoehrlichia mikurensis. Celem pracy jest ocena potencjalnego narażenia ludzi na zakażenie wywołane bakteriami z gatunku Candidatus Neoehrlichia mikurensis w Polsce, na podstawie analizy dostępnego piśmiennictwa.

Skrócony opis stanu wiedzy:
Candidatus Neoehrlichia mikurensis są Gram-ujemnymi bakteriami wewnątrzkomórkowymi należącymi do rodziny Anaplasmataceae. Głównym wektorem bakterii są występujące powszechnie na terenie Europy kleszcze Ixodes ricinus. Za główny rezerwuar patogenu uważa się drobne gryzonie. W 2010 roku opublikowano pierwszy opis zachorowania na neoerlichiozę. W kolejnych latach opisano kilkanaście przypadków choroby, m.in. w Szwajcarii, Niemczech oraz Czechach, głównie u pacjentów z obniżoną odpornością.

Podsumowanie:
Obecnie biorąc pod uwagę dostępne dane epidemiologiczne, należy stwierdzić, iż neoerlichioza nie stanowi w Polsce dużego zagrożenia, aczkolwiek stwierdzona obecność patogenu w kleszczach Ixodes ricinus stwarza ryzyko wystąpienia choroby na terenie kraju. Dlatego konieczne wydaje się prowadzenie dalszych badań mających na celu szczegółowe poznanie częstości występowania patogenu w przyrodzie. Ponadto należy pamiętać, że neoerlichioza jest stosunkowo nową chorobą odkleszczową, o której wiedza nawet wśród służb medycznych jest niewielka, dlatego ważne są działania informacyjne dotyczące podniesienia świadomości na temat tej i innych chorób odkleszczowych.