Online first
Bieżący numer
Archiwum
O czasopiśmie
Polityka etyki publikacyjnej
System antyplagiatowy
Instrukcje dla Autorów
Instrukcje dla Recenzentów
Zespół Redakcyjny
Komitet Redakcyjny
Recenzenci
Wszyscy recenzenci
2023
2022
2021
2020
2019
2018
2017
2016
Kontakt
Bazy indeksacyjne
Klauzula przetwarzania danych osobowych (RODO)
PRACA ORYGINALNA
Analiza interwencji Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego w oparciu o działania Grupy Bieszczadzkiej.
1
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Sanoku
2
Górskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe, Grupa Bieszczadzka
Autor do korespondencji
Wojciech Roczniak
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Sanoku, Ul.Mickiewicza 21, 38-500 Sanok, Polska
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Sanoku, Ul.Mickiewicza 21, 38-500 Sanok, Polska
Med Og Nauk Zdr. 2018;24(1):31-36
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Wstęp:
Górskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe (GOPR), zgodnie z głównym celem swojego istnienia, niesie pomoc wszystkim osobom poszkodowanym znajdującym się w chwili zdarzenia na terenach górskich.
Cel pracy:
Głównym założeniem niniejszej pracy było przybliżenie funkcjonowania Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego w oparciu o Grupę Bieszczadzką GOPR.
Materiał i metoda:
Analizie poddano 732 odnotowanych interwencji Grupy Bieszczadzkiej GOPR na przestrzeni lat 2014–2016. Badanie przeprowadzono na podstawie karty wypadków oraz sprawozdań z przeprowadzonych działań ratunkowych, które zawiera archiwum Grupy w Sanoku.
Wyniki:
Grupa Bieszczadzka GOPR częściej interweniowała na skutek wezwań do mężczyzn (57,5%) niż do kobiet oraz w czasie dnia (71%) niż w nocy. Stany nagłego zagrożenia zdrowotnego stanowiły 42,9% interwencji, zaś 50,5% – lekkie obrażenia do opatrzenia w warunkach ambulatoryjnych. Niestety 48 wypadków zakończyło się śmiercią poszkodowanego, co stanowiło 6,6%. W 25% akcji ratunkowych występowały trudne warunki pogodowe. Statystycznie więcej zgłoszeń o wypadkach wpłynęło bezpośrednio do dyżurek rejonowych (64,7%) niż do Centrali Grupy Bieszczadzkiej GOPR (25,7%). Zaledwie 9,6% zgłoszeń odbyło się przy udziale dyżurek sezonowych.
Wnioski:
Istnieje potrzeba utrzymania Bieszczadzkiego GOPR-u w aktualnym wymiarze. Uzasadnione jest podnoszenie przez ratowników kwalifikacji w zakresie zdobywania uprawnień ratowników medycznych. Specyfika interwencji GOPR-u wskazuje na potrzebę zwiększenia liczby dyżurnych w okresie letnim oraz w porze dziennej w bazie w rejonie. Należy położyć nacisk na utrwalanie wiedzy medycznej w zakresie urazów.
Górskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe (GOPR), zgodnie z głównym celem swojego istnienia, niesie pomoc wszystkim osobom poszkodowanym znajdującym się w chwili zdarzenia na terenach górskich.
Cel pracy:
Głównym założeniem niniejszej pracy było przybliżenie funkcjonowania Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego w oparciu o Grupę Bieszczadzką GOPR.
Materiał i metoda:
Analizie poddano 732 odnotowanych interwencji Grupy Bieszczadzkiej GOPR na przestrzeni lat 2014–2016. Badanie przeprowadzono na podstawie karty wypadków oraz sprawozdań z przeprowadzonych działań ratunkowych, które zawiera archiwum Grupy w Sanoku.
Wyniki:
Grupa Bieszczadzka GOPR częściej interweniowała na skutek wezwań do mężczyzn (57,5%) niż do kobiet oraz w czasie dnia (71%) niż w nocy. Stany nagłego zagrożenia zdrowotnego stanowiły 42,9% interwencji, zaś 50,5% – lekkie obrażenia do opatrzenia w warunkach ambulatoryjnych. Niestety 48 wypadków zakończyło się śmiercią poszkodowanego, co stanowiło 6,6%. W 25% akcji ratunkowych występowały trudne warunki pogodowe. Statystycznie więcej zgłoszeń o wypadkach wpłynęło bezpośrednio do dyżurek rejonowych (64,7%) niż do Centrali Grupy Bieszczadzkiej GOPR (25,7%). Zaledwie 9,6% zgłoszeń odbyło się przy udziale dyżurek sezonowych.
Wnioski:
Istnieje potrzeba utrzymania Bieszczadzkiego GOPR-u w aktualnym wymiarze. Uzasadnione jest podnoszenie przez ratowników kwalifikacji w zakresie zdobywania uprawnień ratowników medycznych. Specyfika interwencji GOPR-u wskazuje na potrzebę zwiększenia liczby dyżurnych w okresie letnim oraz w porze dziennej w bazie w rejonie. Należy położyć nacisk na utrwalanie wiedzy medycznej w zakresie urazów.
Objectives:
The goal of the Mountain Rescue Service is to help all casualties in mountain regions. The main aim of the thesis was to analyze the work of the Mountain Rescue Service based on the functioning of the Bieszczady Group.
Material and methods:
The analysis was performed based on 732 reported interventions of the Mountain Rescue Service in the years 2014-2016, respectively. The research was carried out based on accident cards and detailed reports on rescue operations available in the archives in Sanok.
Results:
The Mountain Rescue Service intervened more often for men (57.5%) than for women, more often during the day (71%) than at night. There were 42.9% health emergency cases, and 50.5% concerning people with minor injuries. Unfortunately, 48 accidents (6.6%) were fatal. 25% of all rescue actions took place in extremely bad weather conditions. On the other hand, more accident reports were notified to the regional hospital (64.7%) than to the Bieszczady Group head office (25.7 %). Only 9.6 % of the reports were notified to seasonal aid places.
Conclusions:
There is a great need for keeping the Bieszczady Mountain Rescue Service in its present form. It is necessary for rescuers to enhance their qualifications, as well as improve work efficiency. There is also need for increasing the number of doctors on duty during the summer season, as well as during the day at the seasonal aid places. It is extremely important to place emphasis on gaining medical knowledge in the field of ‘injuries’.
The goal of the Mountain Rescue Service is to help all casualties in mountain regions. The main aim of the thesis was to analyze the work of the Mountain Rescue Service based on the functioning of the Bieszczady Group.
Material and methods:
The analysis was performed based on 732 reported interventions of the Mountain Rescue Service in the years 2014-2016, respectively. The research was carried out based on accident cards and detailed reports on rescue operations available in the archives in Sanok.
Results:
The Mountain Rescue Service intervened more often for men (57.5%) than for women, more often during the day (71%) than at night. There were 42.9% health emergency cases, and 50.5% concerning people with minor injuries. Unfortunately, 48 accidents (6.6%) were fatal. 25% of all rescue actions took place in extremely bad weather conditions. On the other hand, more accident reports were notified to the regional hospital (64.7%) than to the Bieszczady Group head office (25.7 %). Only 9.6 % of the reports were notified to seasonal aid places.
Conclusions:
There is a great need for keeping the Bieszczady Mountain Rescue Service in its present form. It is necessary for rescuers to enhance their qualifications, as well as improve work efficiency. There is also need for increasing the number of doctors on duty during the summer season, as well as during the day at the seasonal aid places. It is extremely important to place emphasis on gaining medical knowledge in the field of ‘injuries’.
REFERENCJE (19)
1.
Prędki R, Demko T. Ruch turystyczny w Bieszczadzkim Parku Narodowym w latach 201 –2014. Roczniki Bieszczadzkie, 2015; 23: 367–385.
2.
Van der Coghen A, Sochocka L. Przyczyny i skutki wypadków jaskiniowych na terenie Jury Krakowsko-Częstochowskiej. Puls Uczelni, 2014; 8 (4): 14–17.
3.
Zarząd Główny Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego. Bezpieczna zima w górach. Pascal, Bielsko Biała 2005.
4.
Ustawa z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie i ratownictwie w górach i na zorganizowanych terenach narciarskich (Dz. U. 2011 nr 208 poz. 1241 z późn. zm.).
5.
Jonak A (red.). „Na każde wezwanie…” Pięćdziesiąt lat działalności Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego 1952–2002. Centralny Ośrodek Turystyki Górskiej PTTK, Kraków 2002.
6.
Mazur J, Michlczyk T. Rola GOPR w systemie grup dyspozycyjnych w procesie zapobiegania zagrożeniom w regionach transgranicznych. ATHENAEUM Polskie Studia Politologiczne, 2017; 53: 95–115.
7.
Mazurek-Kusiak A K. Zarządzanie i finansowanie turystyki górskiej. Logistyka, 2014; 4: 785–793.
8.
Mrozowicz K. Zarządzanie bezpieczeństwem w systemie ratownictwa górskiego. Zeszyty Naukowe Małopolskiej Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Tarnowie, 2007; 1 (10): 67–90.
9.
Mrozowicz K. Prakseologia zarządzania zasobami ludzkimi GOPR w świetle osobowościowych determinant zachowań organizacyjnych ratowników Grupy Bieszczadzkiej. Zeszyty Naukowe Małopolskiej Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Tarnowie, 2008; 1 (11): 35–56.
10.
Statut Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego uchwalony przez IV Zjazd Delegatów GOPR w dniu 22.09.1990 r. w Zakopanem (I część Zjazdu) i 15.12.1990 r. w Krakowie (II część Zjazdu).
13.
Tuśnio N, Wolny P. Nowoczesne narzędzia i sprzęt wykorzystywane do poszukiwań osób zaginionych. Zeszyty Naukowe SGSP, 2017; 61 (1): 7–23.
14.
Siodłak J, Wieczorek M. Działalność i wyposażenie GOPR – u na przykładzie Grupy Bieszczadzkiej. Na Ratunek, 2014; 1: 40–46.
15.
Korzeniowski K. Problemy zdrowotne w warunkach wysokogórskich. Polski Merkuriusz Lekarski, 2008; 146 (XXV): 161–165.
16.
Ustawa z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz.U. 2006 nr 191 poz. 1410 z późn. zm.).
17.
Pawelec I. Sylwetka poszkodowanego w wypadku na stoku narciarskim. Turystyka i Rekreacja, 2014; 2 (11): 87–90.
18.
Kaganek K, Skwarczyński K. Wypadkowość i akcje ratownicze w Tatrach polskich w latach 2006–2010. Securitologia, 2013; 2: 7–17.
19.
Kaganek K, Wróbel M. Analiza wypadkowości turystycznej w Beskidzie Żywieckim w latach 2006–2010. Kultura Bezpieczeństwa Nauka – Praktyka – Refleksje, 2016; 23: 111–130.
Udostępnij
ARTYKUŁ POWIĄZANY
| eISSN: | 2084-4905 |
| ISSN: | 2083-4543 |
Przetwarzamy dane osobowe zbierane podczas odwiedzania serwisu. Realizacja funkcji pozyskiwania informacji o użytkownikach i ich zachowaniu odbywa się poprzez dobrowolnie wprowadzone w formularzach informacje oraz zapisywanie w urządzeniach końcowych plików cookies (tzw. ciasteczka). Dane, w tym pliki cookies, wykorzystywane są w celu realizacji usług, zapewnienia wygodnego korzystania ze strony oraz w celu monitorowania ruchu zgodnie z Polityką prywatności. Dane są także zbierane i przetwarzane przez narzędzie Google Analytics (więcej).
Możesz zmienić ustawienia cookies w swojej przeglądarce. Ograniczenie stosowania plików cookies w konfiguracji przeglądarki może wpłynąć na niektóre funkcjonalności dostępne na stronie.
Możesz zmienić ustawienia cookies w swojej przeglądarce. Ograniczenie stosowania plików cookies w konfiguracji przeglądarki może wpłynąć na niektóre funkcjonalności dostępne na stronie.
