PRACA ORYGINALNA
Aktywność fizyczna studentów fizjoterapii i dietetyki
Więcej
Ukryj
1
Absolwentka kierunku fizjoterapia, Uniwersytet Medyczny w Białymstoku
2
Zakład Zintegrowanej Opieki Medycznej, Uniwersytet Medyczny w Białymstoku
3
Klinika Rehabilitacji Dziecięcej Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku z Ośrodkiem Wczesnej Pomocy Dzieciom Upośledzonym „Dać Szansę”
Autor do korespondencji
Elżbieta Krajewska-Kułak
Zakład Zintegrowanej Opieki Medycznej, Uniwersytet Medyczny w Białymstoku, ul. Marii Skłodowskiej-Curie 7A, 15-096 Białystok
Med Og Nauk Zdr. 2016;22(1):51-58
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Wstęp:
Aktywność fizyczna to jedna z potrzeb człowieka zasadniczo wpływających na zachowanie i umacnianie zdrowia.
Cel:
Ocena aktywności fizycznej studentów fizjoterapii i dietetyki.
Materiał i metody:
W badaniu wzięło udział po 100 studentów fizjoterapii i dietetyki. Wykorzystano autorski kwestionariusz ankietowy oraz Międzynarodowy Kwestionariusz Aktywności Fizycznej.
Wyniki:
82% badanych miało wagę prawidłową. 82,5% podejmowało aktywność fizyczną, głównie w celu zachowania dobrej formy fizycznej (69%). 75% nie ćwiczyło, głównie z powodu braku chęci. Główną formą letniej aktywności były spacery (51,5%), a zimą jazda na łyżwach (38%). Najchętniej wypoczywali podczas surfowania po Internecie (60%). Nie stwierdzono istotnych różnic statystycznych w przypadku przeszkód w podejmowaniu aktywności fizycznej przez studentów fizjoterapii i dietetyki. Nie stwierdzono istotnych różnic statystycznych w przypadku częstości form aktywnego wypoczynku pomiędzy studentami fizjoterapii i dietetyki. Generalnie średnia całkowitej aktywności fizycznej studentów wynosiła 3014,5 MET – min/tydzień ± 1564,8. W chodzeniu, studenci dietetyki charakteryzowali się wyższą średnią wartością MET – min/tydz. 1304,37 ± 1082,32 w porównaniu ze studentami fizjoterapii (MET – min/tydz. 1016,75±715,5). Badani spędzali średnio 73,9 minut przez 4,4 dni tygodniowo w pojeździe podczas transportu.
Wnioski:
Większość studentów ćwiczyła 2–3 razy w tygodniu, motywując to głownie chęcią utrzymania dobrego stanu zdrowia i poprawy wyglądu. Najwięcej wśród studentów prezentowało umiarkowany poziom aktywności fizycznej.
Introduction:
Physical activity is one of the needs of humans that generally affects the preservation and strengthening of health.
Objective:
To assess physical activity of physiotherapy and dietetics students.
Material and Methods:
The study included 100 students of physiotherapy and dietetics. An original questionnaire and International Physical Activity Questionnaire were used.
Results:
82% of respondents had normal weight. 82.5% undertook physical activity, mainly in order to maintain good physical form (69%). 75% did not practice any physical activity, mainly due to lack of willingness. The main forms of summer activities were walking (51.5%) and winter skating (38%). Most students rested when surfing the Internet (60%). There were no statistically significant differences in the case of obstacles to performing physical activity by students of physiotherapy and dietetics. There were no statistically significant differences in the frequency of physical activity between students of physiotherapy and dietetics. Generally, the average total physical activity of students was 3,014.5 MET – min./week±1,564.8. In walking, dietetics students were characterized by a higher mean value of MET min./week. 1,304.37±1,082.32, compared to physiotherapy students – MET-min./week. 1016±75 715.5. Respondents spent an average 73.9 minutes for 4.4 days a week in a vehicle during transport.
Conclusions:
Most of the students practiced 2–3 times a week to maintain good health and improve their appearance. Most of the students reported a moderate level of physical activity.
REFERENCJE (26)
1.
EU Working Group “Sport and Health” EU Physical Activity Guidelines; 2008. Available at:
http://ec.europa.eu/sport/what..._ 4th_consolidated_draft_en.pdf (dostęp: 16.08.2015).
2.
U.S Department of Health and Human Services. 2008 Physical Activity Guidelines for Americans. Available at:
http://www.health.gov/PAGu¬ide... pdf/paguide.pdf (dostęp: 16.08.2015).
4.
Kosmol A, Morgulec-Adamowicz N, Molik B. Podstawowe pojęcia w adaptowanej aktywności fizycznej [w:] Adaptowana aktywność fizyczna dla fizjoterapeutów, Kosmol A, Morgulec-Adamowicz N, Molik B. (red.), Wyd. Lek. PZWL, Warszawa, 2015; 19.
5.
Drygas W, Jegier A. Zalecenia dotyczące aktywności ruchowej w profilaktyce chorób układu krążenia [w:] Kardiologia zapobiegawcza, Naruszewicz M. (red.), PTBNM, 2006; 252–256.
6.
Wojtyła A, Biliński P, Bojar I, Wojtyła K. Aktywność fizyczna młodzieży gimnazjalnej w Polsce. Probl Hig Epidemiol, 2011; 92: 335–336.
7.
Omyla-Rudzka M. Aktywność fizyczna Polaków. Badanie CBOS BS/129/2013, Warszawa, 2013; 9: 1–9.
8.
Biernat E, Stupnicki R, Gajewski AK. Międzynarodowy Kwestionariusz Aktywności Fizycznej (IPAQ) – wersja polska. Wychowanie Fizyczne i Sport. 2007; 51: 47–54.
9.
Bauman A, Bull F, Cheyl T, et al. The International Prevalence Study on Physical Activity: results from 20 countries. ISBNPA, 2009; 6,21.
10.
Haskell WL, Lee I-M, Pate RR, et al. Physical activity and public health: Updated recommendation for adults from the American College of Sports Medicine and the American Heart As-sociation. J Med. Scien Sports Ex. 2007; 39: 1423–1434.
11.
Rozpara M, Mynarski W, Czapla K. Szacowanie kosztu energetycznego aktywności fizycznej na podstawie badań kwestionariuszem IPAQ [w:] Teoretyczne i empiryczne zagadnienia rekreacji i turystyki. Mynarski W.(red.) Akademia Wychowania Fizycznego, Katowice, 2008; 257–281.
12.
Bergier J, Nergier B, Tsos A. Aktywność fizyczna i sedenteryjny tryb życia studentek z Ukrainy. Człowiek i Zdrowie 2012; 2: 124–130.
13.
Motylewski S, Lisowski J, Gątkiewicz M, Poziomska-Piątkiewicz E. Aktywność fizyczna studentów fizjoterapii Wojskowej Akademii Me-dycznej w Łodzi, Zdr Publ. 2006; 116: 263–266.
14.
Sochocka L, Wojtyłko A. Aktywność fizyczna studentów studiów stacjonarnych kierunków medycznych i niemedycznych. Med Środow Environ Med. 2013; 16:53–58.
15.
Markiewicz-Górka I, Korneluk J, Pirogowiczm I. Aktywność fizyczna oraz wiedza studentów Akademii Medycznej we Wrocławiu na temat jej woli w profilaktyce chorób – badania ankietowe. Fam Med Primari Care Rev. 2011; 13: 436–439.
16.
Łaszek M, Nowacka E, Gawron-Skarbek A, Szatko F. Negatywne wzorce zachowań zdrowotnych studentów. Część II. Aktywność ruchowa i nawyki żywieniowe. Probl Hig Epidemiol. 2011; 92: 461–465.
17.
Ciućmański B, Stanek L. Preferencje studentów aglomeracji tarnowskiej w zakresie czynnych form rekreacji ruchowej. Zeszyty Naukowe Mało¬polskiej Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Tarnowie, 2010; 1: 103–111.
18.
Mędrela-Kuder E. Ocena stylu życia studentów fizjoterapii i edukacji techniczno –informatycznej na podstawie żywienia i aktywności fizycznej. Roczn. PZH, 2011; 62: 315–318.
19.
Adamczyk J, Boguszewski D, Debrzak-Adamczyk I, Ochal A. Aktywność i sprawność fizyczna fizjoterapeutów Zdr Publ. 2011; 121: 344–349.
20.
Kochanowicz B. Poziom sprawności fizycznej studentów kierunku fizjoterapii Akademii Medycznej w Gdańsku a ich opinia wobec różnych form aktywności ruchowej” Zakład Fizjoterapii, Katedra Rehabilitacji, AM w Gdańsku. Ann Acd Med Gedan. 2007; 37: 53–62.
21.
Kochanowicz B, Hansdorfer-Korzon R. Postawy studentów kierunku fizjoterapii wobec aktywności fizycznej. Ann Acad Med Gedan. 2013; 43: 19–28.
22.
Smoleń E, Gazdowicz L. Ocena aktywności fizycznej młodzieży akademickiej. Piel XXI w. 2012; 4: 97–102.
23.
Zadarko E, Barabasz Z, Niziol B. Ocena poziomu aktywności fizycznej studentek wybranych kierunków medycznych na tle badań popula-cyjnych. Przegl Med. Uniwersytetu Rzeszowskiego 2011; 2: 188–194.
24.
Poręba R, Gać P, Zawadzki M. i wsp. Styl życia I czynniki ryzyka chorób układu krążenia wśród studentów uczelni Wrocławia. Pol Arch Med Wew. 2008; 118: 1–9.
25.
Blńkowska-Bury M. Zachowania zdrowotne młodzieży akademickiej. Rzeszów: Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, Rzeszów, 2009.
26.
Marchewka A, Jungiewicz M. Aktywność fizyczna w młodości a jakoś życia w starszym wieku. Gerontol Pol. 2008: 16: 127–130.