Wprowadzenie i cel:
Witamina D to grupa związków steroidowych odgrywających istotną rolę w gospodarce wapniowo- fosforanowej. Występuje ona w dwóch odmianach, jako ergokalcyferol i cholekalcyferol. Jej niedobór jest powszechny na całym świecie, również w Polsce, zwłaszcza w sezonie jesienno-zimowym. Niniejszy przegląd ma na celu podsumowanie aktualnych wytycznych dotyczących suplementacji witaminy D.

Metody przeglądu:
Przegląd literatury przeprowadzono z wykorzystaniem aktualnych materiałów naukowych dostępnych w PubMed i Google Scholar, koncentrując się na wybranych słowach kluczowych.

Opis stanu wiedzy:
Witamina D jest związkiem zaangażowanym w liczne procesy fizjologiczne. Opowiada m.in. za prawidłowy wzrost kości, właściwe funkcjonowanie układu odpornościowego i nerwowego. Jej niedobór występuje najczęściej u osób z ograniczoną ekspozycją na słońce, ciemniejszą pigmentacją skóry lub niektórymi chorobami upośledzającymi jej wchłanianie w przewodzie pokarmowym i wiąże się z takimi schorzeniami jak: krzywica u dzieci, osteoporoza u dorosłych, cukrzyca typu 2, nadciśnienie tętnicze, zespół metaboliczny, zaburzenia gospodarki lipidowej, choroby autoimmunologiczne czy alergiczne (w tym astma, AZS). Wyszczególnienie osób z grupy ryzyka niedoboru i zapewnienie im odpowiednio dobranej suplementacji jest niezbędne dla utrzymania optymalnego poziomu witaminy D w ustroju i dobrego stanu zdrowia

Podsumowanie:
Witamina D odgrywa ważną rolę w organizmie człowieka, a konsekwencje jej niedoboru mogą się objawiać w różny sposób. Ze względu na położenie geograficzne mieszkańcy Polski są narażeni na niewystarczającą syntezę skórną tej witaminy, dlatego kluczowa wydaje się systematyczna suplementacja w dawkach dostosowanych doposzczególnych grup wiekowych. Bardzo ważne jest również szerzenie wiedzy na ten temat wśród pacjentów i lekarzy.