Cel pracy:
Celem pracy było uzyskanie opinii przyszłych potencjalnych pracowników systemu na temat koordynowanej opieki zdrowotnej oraz objęcia stanowiska koordynatora przez absolwentów zdrowia publicznego, co jest istotne, biorąc pod uwagę usprawnienie funkcjonowania opieki zdrowotnej w Polsce. Ponadto przedmiotem badania było dokonanie oceny obecnego systemu oraz szansy powodzenia wdrożenia założeń koordynacji.

Materiał i metody:
W badaniu wzięło udział 264 studentów Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego w wieku 22–27 lat, w tym 227 kobiet i 37 mężczyzn. Podczas uzyskiwania odpowiedzi wśród respondentów użyto techniki PAPI w trzech grupach: kierunek lekarski (IV–VI rok), kierunek zdrowie publiczne (I–II rok, studia magisterskie) oraz pielęgniarstwo (I–II rok, studia magisterskie).

Wyniki:
Studenci zdrowia publicznego wykazali większą znajomość definicji koordynowanej opieki zdrowotnej w porównaniu ze studentami kierunku lekarskiego i pielęgniarstwa. Dodatkowo studenci zdrowia publicznego wyżej ocenili istotność założeń koordynacji w strukturze systemu oraz szansę jej funkcjonowania w Polsce. Na stanowisko koordynatora 90,6% studentów kierunku lekarskiego wybrało lekarza, 67,6% studentów pielęgniarstwa wybrało lekarza, zaś 10,8% spośród nich absolwenta zdrowia publicznego, natomiast 78,8% studentów zdrowia publicznego wybrało absolwenta swojego kierunku.

Wnioski:
Opinia dotycząca koordynowanej opieki zdrowotnej różni się w zależności od studiowanego przez respondentów kierunku. W obecnie funkcjonującym systemie opieki zdrowotnej w Polsce nie wykorzystuje się potencjału absolwentów zdrowia publicznego. Ponadto występują nieprawidłowości związane z precyzyjnością charakterystyki programu kształcenia i przyszłą ścieżką zawodową specjalistów zdrowia publicznego