PL EN
OPIS PRZYPADKU
Postępowanie przedszpitalne i szpitalne w ciężkich oparzeniach ciała. Opis przypadku
 
Więcej
Ukryj
1
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa im. Jana Grodka w Sanoku, Instytut Medyczny.
 
2
Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Lesku, Szpitalny Oddział Ratunkowy
 
3
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa im. Jana Grodka w Sanoku, Instytut Medyczny
 
 
Autor do korespondencji
Wojciech Roczniak   

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa im. Jana Grodka w Sanoku. Instytut Medyczny, ul. Mickiewicza 21, 38-500 Sanok
 
 
Med Og Nauk Zdr. 2017;23(1):68-72
 
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Wprowadzenie:
Oparzenia w medycynie uznawane są za jedne z najpoważniejszych i najcięższych obrażeń ciała. Szczególnie mnogie i rozległe, stanowią bezprecedensowe wyzwanie dla ratownictwa medycznego. Dlatego niezwykle ważne jest udzielenie natychmiastowej i profesjonalnej pomocy medycznej zarówno przez zespoły ratownictwa medycznego, jak i personel medyczny szpitalnego oddziału ratunkowego, które ma istotny wpływ na przeżycie pacjenta oraz dalsze rokowania.

Metodyka badań:
Celem pracy było określenie właściwego schematu postępowania medycznego z pacjentem oparzonym zarówno w zakresie działań przedszpitalnych służb ratunkowych w ramach funkcjonowania zespołów ratownictwa medycznego, jak i personelu szpitala w zakresie działalności szpitalnego oddziału ratunkowego.

Wyniki:
Wykorzystaną w niniejszej pracy metodą badawczą było studium przypadku. Materiał do analizy stanowiły: karta medycznych czynności ratunkowych zespołu wyjazdowego Pogotowia Ratunkowego, historia choroby Szpitalnego Oddziału Ratunkowego oraz karta transportu pacjenta, wobec którego podjęto ciąg działań ratunkowych z powodu rozległego oparzenia termicznego ciała i hospitalizowanego z tego powodu w Samodzielnym Publicznym Zakładzie Opieki Zdrowotnej w Lesku. Wykorzystana dokumentacja medyczna pozwoliła zobrazować szczegółowo postępowanie personelu medycznego wobec pacjenta w przypadku poważnego oparzenia ciała

Wnioski:
Im szybsza i lepiej skoordynowana pomoc medyczna, tym większe szanse pacjenta na przeżycie. Jednak ze względu na ciężkość obrażeń nie zawsze daje to gwarancję powodzenia.


Introduction:
Burns in medicine are considered to be among the most serious and most severe body injuries. In particular, multiple and extensive burns pose an unprecedented challenge for the Medical Emergency Service. Therefore, it is extremely important to provide immediate professional care, both by medical emergency teams and by medical staff in a hospital emergency department, thus contributing significantly to further prognosis of survival in this type of life-threatening events.

Objective:
The aim of the study was to define an appropriate scheme of medical management of a patient with burns, both in pre-hospital emergency actions of medical emergency teams and in the hospital emergency department.

Materials and Method:
The study was conducted using the case study research method. Material for analysis included medical charts of emergency actions of an ambulance team, medical history from the hospital emergency department, and ambulance transport charts of patients undergoing a sequence of rescue actions due to extensive thermal burns, hospitalized in the Independent Public Healthcare Unit in Lesko. Medical documentation allowed a detailed analysis of the actions undertaken by medical staff in the treatment of severely burnt patients.

Conclusions:
The quicker and more coordinated provision of medical aid, the greater the patient’s chances for survival. However, the management may fail due to the severity of injuries.

 
REFERENCJE (15)
1.
Kopta A, Mierzejewski J, Kołodziej G. Kwalifikowana pierwsza pomoc. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2016.
 
2.
Strużyna J. Wczesne leczenie oparzeń. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2006.
 
3.
Hettiaratchy S, Pepini R, Dziewulski P. ABC oparzeń. Wydanie polskie pod red. Smerekiego. J. Górnicki Wydawnictwo Medyczne, Wrocław 2009.
 
4.
Buchfelder MA. Podręcznik pierwszej pomocy. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2011.
 
5.
Gregory P, Mursell I. Diagnostyka i postępowanie w ratownictwie medycznym. Wydawnictwo Medyczne, Wrocław 2013.
 
6.
Cenajek-Musiał D, Okulicz-Kozaryn I, Grześkowiak M. Stany zagrożenia życia: postępowanie lecznicze i leki stosowane w ratownictwie medycznym. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu, Poznań 2009.
 
7.
Briggs SM, przekład Rowiński W, Domienik J. Wczesne postępowanie medyczne w katastrofach. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2007.
 
8.
Keim SM, Kokot F. Medycyna na dyżurze. Wydawnictwo Lekarskie PWN, Warszawa 2011.
 
9.
Stoy WA, Platt TE, Lejeune DA. Ratownik medyczny. Wydawnictwo Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2013.
 
10.
Nichols DG, Yester M, Schleien ChL, Paidas CN. Złota godzina. Wydawnictwo Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2013.
 
11.
Mackway-Jones K, Marsden J, Windle J. Triage. Ratunkowa segregacja medyczna. Wydawnictwo Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2012.
 
12.
Strużyna J. Oparzenia w katastrofach i masowych zdarzeniach. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2004.
 
13.
Kózka M, Rumian B, Maślanka M. Pielęgniarstwo ratunkowe. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2013.
 
14.
Polska Rada Resuscytacji: Wytyczne resuscytacji 2015. Kraków 2015.
 
15.
Levy B, Osborn H, Pousada L. Medycyna ratunkowa. Wydawnictwo Urban & Partner, Wrocław 2004.
 
eISSN:2084-4905
ISSN:2083-4543
Journals System - logo
Scroll to top