Wstęp:
Starzenie się jest zjawiskiem nieodwracalnym, pewnym etapem życia. Jednak jego przebieg determinowany jest sumą czynników wpływających na organizm przez cały okres życia. Demograficzny proces starzenia się społeczeństwa powoduje potrzebę wprowadzenia projektów geriatrycznych i nowych metod aktywizacji seniorów. Jednym z istotniejszych elementów dobrego stanu zdrowia jest codzienna systematyczna aktywność fizyczna.

Cel pracy.:
Celem pracy było poznanie wpływu aktywności fizycznej na jakość życia seniorów po 80. roku życia.

Materiał i metody.:
W niniejszej pracy wykorzystano badania ankietowe, prowadzone na terenie województwa pomorskiego w latach 2012–2013 w okresie wiosenno-letnim. Narzędziem był skrócony Międzynarodowy Kwestionariusz Aktywności Fizycznej (IPAQ) w wersji dostosowanej do badania osób starszych. Poziom aktywności fizycznej ustalono na podstawie szczegółowej analizy wyników otrzymanych w trzech obszarach aktywności fizycznej. Przeprowadzono również badania ankietowe składające się z pięciu pytań, określających poziom jakości życia. W badaniu udział wzięło 198 respondentów powyżej 80. roku życia – 105 kobiet i 93 mężczyzn.

Wyniki i wnioski.:
Analiza statystyczna obejmowała wykonanie statystyk opisowych. Na podstawie przeprowadzonych badań uzyskano wysokie średnie wartości tygodniowego wydatku energetycznego MET. Najwięcej ankietowanych zakwalifikowało się do grupy o umiarkowanym wysiłku fizycznym (MET 1800–2300). Do oceny wpływu aktywności fizycznej na jakość życia wykorzystano współczynniki korelacji Pearsona. Obliczone współczynniki korelacji świadczyły o dużej sile związku między badanymi cechami. Aktywność fizyczna oraz możliwość wykonywania wielu czynności odgrywa kluczową rolę w ocenie poziomu jakości życia.